сущ. эпикуреец:
1. последователь эпикуреизма (в 1 знач. ), Epiküröçü filosoflar философы-эпикурейцы
2. перен. человек, любящий комфорт, выше всего ставящий наслаждение жизнью
Epikürçülük
Epikürçülük ya epikürizm — ellinizm dövrünün filosofu Epikür və onun ardıcıllarının təlimi.
== Tarixi ==
M. ö. IV yüzilliyin sonu - VI yüzilliyin əvvəllərində Qədim Yunanıstanda Epikür "Epikür bağı" adlanan fəlsəfi məktəbin əsaslarını qoymuşdur ki, bu da gələcəkdə epikürçulük adlı fəlsəfi cərəyanın yaranmasına təkan vermişdi. Bu məktəb öz inkişafında üç mərhələ keçmişdir:
Ellinizm dövrünün epikürçülüyü;
Yunan-Roma epikürçülüyü m. ö. I-II əsrləri əhatə edir;
Roma epikürçülüyü I-VI əsrlər Roma imperiyası dövrünü əhatə edir.
Birinci mərhələyə Epikürün və onun ən yaxın dostlarının - Lampasklı Metrodor və riyaziyyatçı Poliyenin və Mitilenli Ermarxın yaradıcılığı aiddir.
İkinci mərhələ Epikür məktəbinin nümayəndələri Filonid, Afinalı Appllodor, Sidonlu Zenon, Lakonlu Demetriusdur. İnduktiv məntiq məsələlərini işləyib hazırlamış Qadaralı Filodemusdur.
Üçüncü mərhələ əsasən Roma qulldarlıq cəmiyyəti ilə bağlıdır.