ETİLA
сущ. устар. возвышение, подъём, повышение
[ər.] клас. кьакьан хьун, хкаж хьун; кьакьанриз хкаж хьун, кьакьанвал; вилик фин; вини мертебадив (дережадив) агакьун
Tam oxu »E’TİLA’ ə. 1) yuxarı çıxma, yüksəlmə; 2) yüksək mərtəbələrə yetişmə, yüksək dərəcəyə nail olma
Tam oxu »[ər.] tənt. klas. Yüksəlmə, ucalma; yüksəklərə qalxma, yüksəliş; tərəqqi. Mən bu sözlərimlə nə dedim bilsən: – Çırpın üfüqlərə, uç etilaya! S
Tam oxu »