EŞELÓN

[ fr. ]
1. hərb. Cəbhə dərinliyində və ya girintili-çıxıntılı vəziyyətdə mövqe tutan və bu qaydada yeriyən qoşun hissəsi.
Bir neçə gün idi ki, hərbi eşelonlar Qardaban-Qarayazı stansiyalarında dayanıb yol gözləyirdilər. İ.Şıxlı.

2. hərb. Kütləvi surətdə minik daşıyan qoşun qatarı, əsgəri qatar.
Biz Şahtaxtıda ikən Sparskinin Təbrizə gedən son əsgəri eşelonu gəlib Culfaya getdi. M.S.Ordubadi.

3. Ümumiyyətlə, müəyyən yerə gedən dəmiryol, yük və ya minik qatarı.
…Gətirilən taxta-dirək eşelonu bu gün Təzəşəhərə çatmışdı. Mir Cəlal.

EŞDİRMƏK
EŞELONLAMA

Значение слова в других словарях

-ом интеллектуали́зм каузати́вный назрева́ние наигнусне́йший обремени́тельный прищи́пываться серпообра́зно дредно́ут заки́нуть закры́ть двери дома инспе́кторский перш поо́даль химери́чность генварь метрдотель baldachin hastiness intertribal бородавка домалывать машинный посеребрить рассеивать