FAYTON
[yun. əfsanəvi addan] файтун, фаэтон (1. винел пад ахъайиз кӀев жедай кьудпипӀен балкӀандин араба; 2. кузов ахъа кьезил автомобил).
[yun. əfsanəvi addan] 1. Üstü açılıb-örtülən dörd bucaqlı at arabası. [Dilbər:] Mən həmişə oradan evə faytonla gəlirdim
Tam oxu »I сущ. фаэтон: 1. конная коляска с откидным верхом. Faytona minmək садиться на фаэтон, fayton tutmaq нанимать фаэтон 2
Tam oxu »is. [lat. phaethon < yun. Φαέζσλ "günəş ilahisinin oğlu Heliosun adından"] avtom. Minik avtomobillərində üstü yığılan olub, yan şüşələri çıxarılaraq g
Tam oxu »