GÖYNƏMƏK
гл. 1. ккун, кква хьун, кквал къачун; 2. тӀал къачун, тӀал гьатун, тӀа хьун, зуз къачун, куцӀур гун (мес. хире); 3. пер. язухдаказ, явашдаказ шехьун, суза авун, цӀугъун (мес. аялди); 4. пер. са куьнин винел зурзун.
f. 1. Qıcıqlanmaq, qaşınmaq. Onun üzü-gözü qırışır və elə bil boğazı da göynəməyə başlayırdı. Ə.Əbülhəsən
Tam oxu »глаг. 1. зудеть, зудить (испытывать зуд). ayaqlarım göynəyir ноги у меня зудят 2. перен. ныть (надоедливо жаловаться на что-л
Tam oxu »GÖYNƏMƏK Könül onların üzünə baxanda ürəyi göynəyirdi (X.Hasilova); ACIŞMAQ Professor bu dəfə də dəsmalı ilə acışan gözlərini sildi (S
Tam oxu »Göy (od) sözü ilə qohumdur, “yanmaq” (soyuqdan da yanmaq olur) anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »GÖYNƏMƏK – QIZIŞMAQ Nə ürəyim göynəyir; nə sözlər yandırır dodaqlarımı (R.Rza); Otağın havası onu qızışdırırdı
Tam oxu »