HÜLQUM
[ər.] сущ. анат. сурлумпӀ; туьд, туьтуьх; ** hülqumu qurumaq гзаф кичӀе хьун, кичевиляй вичи-вич квадарун; hülqumundan yapışmaq сурлумпӀ кьун, туьд кьун, туьтуьхдикай кьун; hülqumundan keçirmək кил. həzm (həzm-rabedən keçirmək); hülqumunu üzmək туьд акъудун, туьд галудун, кьин.