HÜRMƏK
гл. 1. элуькьун (мес. сикӀ, кицӀ); амп авун, ампун, кьун (кицӀи); 2. пер. луькӀуьнун, явадаказ рахун.
f. aboyer vi ◊ aya ~ aboyer à la lune ◊ it hürər karvan kecər les chiens aboient la caravane passe
Tam oxu »Sözün etimonu ür feilidir, mənası “üfürmək”, “fitləmək” deməkdir. “İtin hürməsi (əsli: ürməsi) onun səs çıxarması, ağzından hava buraxması” deməkdir
Tam oxu »HÜRMƏK (itlərə aid) Arabanın səsini eşidən itlər hər tərəfdən hürməyə başladılar (T.Ş.Simürğ); HAVLAMAQ Bu nəhayətsiz, uzaq səhrada; Təpədən bir köpəy
Tam oxu »глаг. лаять, гавкать: 1. издавать лай. İt bərkdən hürürdü собака громко лаяла 2. перен. груб. бранить, ругать
Tam oxu »f. 1. Kəsik-kəsik səs çıxarmaq (it, tülkü və bəzi başqa heyvanlar). Səssəmir yox idi, ancaq hərdənbir zorba həyət iti hürürdü
Tam oxu »