HƏNƏK
[ər.] сущ. зарафат; hənək etmək (eləmək) зарафат авун, зарафатун.
is. [ər.] Zarafat. Əvvəli hənək, axırı dəyənək. (Ata. sözü). Belə hənəkmi olur; Əl qan, üz qan, yaxa qan
Tam oxu »сущ. шутка, балагурство. İndi hənək vaxtı deyil сейчас не время шуток (не до шуток) ◊ əvvəli hənək, axırı dəyənək начал с шутки, кончил дубинкой; hənə
Tam oxu »Alınma sözdür, “zarafat” deməkdir, (hənək-hənək, axırı dəyənək işlədilir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »