sif. [ər.] 1. Həqiqətən mövcud olan və ya olmuş, həqiqətə uyğun olan; gerçək, real. Həqiqi vəziyyət. – Məsafə və zaman göz işləməyən bir zülmət içində
Полностью »прил. 1. истинный: 1) соответствующий истине, заключающий в себе истину. Həqiqi vəziyyət истинное положение 2) подлинный, настоящий
Полностью »[ər.] прил. гьакъикъи (1. гьакъикъатда авай ва я хьайи, гьакъикъатдив кьур; герчек (мес. везият); 2. къалп тушир, ттаб тушир; асул; 3
Полностью »HƏQİQİ [Kərəmov:] Mən dünyada iki həqiqətpərəst dost tapmışam, dünyada iki həqiqi insan var (S.Rəhman); ƏSİL O “Bir damcı” yazmışdın ha, əsil yol odur
Полностью »HƏQİQİ – YALANÇI Həqiqi dost çox gec ələ gələr (M.Talıbov); O da arvadı kimi yalançı və lovğa idi (C
Полностью »