HAŞİYƏ
\[ər.\] сущ. 1. куьбе, алам; гьеже (парчадин, буьшмедин, халичадин ва мс. къерехар тирвал элкъвенвай нехишрин зул); döşəmənin haşiyəsi яшмагъ (кӀвалин ччилин); 2. рамка (мес. шикил твадай); 3. улубдин ва мс. ччарарин къерехра амай буш чка, лацу чка; // гьа лацу чкайрал кхьенвай кхьинар, къейдер; 4. пер. асул месэладихъ галаз са алакъани авачир ва я тӀимил алакъа авай рахунар ва я кхьинар; // haşiyə çıxmaq метлебдилай къерехдиз экъечӀун, асул месэла туна, маса затӀарикай рахун ва я кхьин.
