HEDONİZM
[yun. Hedone – həzz] – əxlaqi tələblərin əsaslandırılması prinsipi; qədim dövrdə meydana gəlmişdir; xeyirxahlıq [xeyir] həzz gətirən və iztirablardan azad edən, şər isə iztiraba səbəb kimi qiymətləndirilir.
Hedonizm
Hedonizm (yunan dilində: ηδονή, latın dilində: hedone) — Kirene məktəbinin, yəni Sokratın tələbəsi və müasiri Aristippin (E.ə. 435-355) yaratdığı aksioloji təlim. Təlimə görə həzz hissi həyatda ən ali məqsəddir.[mənbə göstərin]
Həzzin həqiqi anlamda yaxşı olduğunu, insan öz hərəkətlərini ona həzz verəcək bir şəkildə planlaşdırması gərəkdiyini, həmişə həzz verənə yönəlmənin ən uyğun davranış şəkli olduğunu müdafiəedən fəlsəfi cərəyandır. Düşüncə tərzi belədir: Həzçilikdə həyatın duyğusal həzlərini maksimum artırmağa çalışılır. Ən yaxşı şey həzz, ən pis isə ağrı-acıdır deyə düşünülür. Hər insan həyatın acılarından qaçaraq həyatın yolunu axtarmalıdır.
Burada həzz deyilərkən, insanı xoşbəxt edən bir şeyi etmək başa düşülür. Məsələn, sevdiyi bir yeməyi yemək. Amma həzzin ölçüsü də müəyyən oluna bilər. Məsələn; sevdiyin bir yeməyi almayıb o pulu yığaraq onunla bir ev və ya maşın, yaxud da sevdiyin, sənə həzz verən başqa bir tələbatını ödəyirsən.