1. Yanan bir şeydən çıxan kəsif tüstü. Ocağın hisi. Tonqalın hisi.
– Yel əsdikcə fənərin hisi artdı, işığın dairəsi getgedə kiçildi, zəiflənən alov qaranlığın qüvvətli pəncəsində boğuldu…
2. Həmin tüstüdən əşyaların üzərinə qonan qara çöküntü; qurum. Pəncərənin hisini təmizləmək.
– Sağ tərəfdə isə taxtası köhnə və hisdən qaralmış bir qapı vardır.
Yazısı pozulmuş kağız hisdən sapsarı saralmışdı.
□ His basmaq (bağlamaq) – üzərində qurum əmələ gəlmək, hisdən qaralmaq.
[Qəhrəmanın] fikri yenə də dolana-dolana hərəkət edir, … ağacları his bağlamış damda dayanırdı.
Mətbəxin divarlarını his basmışdı.