hönkürtü
hönkürtü
сущ. кӀевиз (ван алаз, рикӀ хъуткьуниз, рикӀ къекъягъиз) шедамаз акъатдай ван; hönkürtü vurmaq (qoparmaq) кӀевиз (ван алаз, рикӀ хъуткьуниз, рикӀ къек
Tam oxu »HÖNKÜRTÜ – QƏHQƏHƏ Sevincimdən hönkürtü ilə ağladım (M.Talıbov); Hər tərəfdən qəhqəhələr ucaldı (S.S
Tam oxu »сущ. рыдание (громкий плач, судорожное всхлипывание). Arvadların hönkürtüsü рыдания женщин; hönkürtü ilə ağlamaq плакать навзрыд, рыдать
Tam oxu »is. Hönkürüb ağlayarkən çıxarılan səs. Lələ ilə dayənin hönkürtü ilə ağlamalarını görən Kiçikbəyim də özünü saxlaya bilmədi
Tam oxu »