HƏYASIZ
прил., сущ. гьаясуз; абурсуз, ягьсуз, регъуь тежер, эдебсуз, арсуз.
sif. éhonté, -e, sans vergogne, impudent, -e ; impudique ; effronté, -e ; ~ olmaq être cynique
Tam oxu »s. impudent, shameless; barefaced, brazen (-faced); ~ olmaq to be* shameless / barefaced / impudent
Tam oxu »HƏYASIZ (həyası, arı olmayan) [Bığlı ağa:] Pah atonnan, nə həyasız arvadmış! (S.Vəliyev); ABIRSIZ (dan
Tam oxu »I прил. бесстыдный, бесстыжий, беззастенчивый, наглый, нахальный: 1. не имеющий стыда. Həyasız adam бесстыдный человек, həyasız uşaq наглый ребёнок 2
Tam oxu »zərf Həyasızlıqla, ədəbsizcəsinə, utanmazcasına, çəkinmədən, həya etmədən, utanmadan, arsız-arsız. Konkada oturan ağyaxalı bir rus çinovniki ara vermə
Tam oxu »sif. Üzündə abır-həya olmayan; abırsız, utanmaz, ədəbsiz, arlanmaz, arsız. [Qəhrəman:] Mən [xanımı] ilk dəfə görürəm… Amma yamanca həyasız qadındır
Tam oxu »1. бесстыдный, беззастенчивый, наглый, циничный, нахальный, дерзкий; 2. нахал, наглец, циник, бесстыдник;
Tam oxu »