iflim-iflim
нареч. разг. в куски, на куски. İflim-iflim eləmək разорвать на куски
zərf dan. Tikə-tikə, parçaparça. [Gülpəri:] Deyir, Tarıqulunun cibini kəsiblər, özünü də iflim-iflim eləyiblər