İLİM-İLİM

ilim-ilim itmək, ilim-ilim getmək – tamamilə yox olmaq, yoxa çıxmaq, izsiz itmək.
Göy üzü kilim-kilim; Yar itdi ilim-ilim; Kəsin düşmən dilini; Doğrayın dilim-dilim. (Bayatı).
Laçın seydgaha qılanda güzar; İlim-ilim itər bayquş, yapalaq. Q.Zakir.
Alagözlü gəlin Göygölü düşünürəm; Bu yerlərdən ilim-ilim itib qaçan; Azarı, ölümü düşünürəm. N.Rəfibəyli.

İlim-ilim itirmək1) səsi bir daha gəlməyəcək yerlərə, uzaqlara göndərmək, uzaqlaşdırmaq; sürgünə, həbsə göndərmək. O atın ölümünü məndən gördün, məni ilim-ilim itirdin. Mir Cəlal;
2) yox etmək, yoxa çıxarmaq, öldürtmək.

Этимология

  • İLİM-İLİM Dilimizdə ilim-ilim itmək ifadəsi var. İlim,( ilam) mənbələrdə “uzaq” məna­sın­da işlədilib. Deməli, ilim-ilim itmək “uzaqlara getmək”, “sürətlə uzaql
İLİKSİZ
İLİNMƏ

Значение слова в других словарях