İRİŞMƏK₁

f. Çatmaq, yetişmək.
Bahar oldu, açıldı yüzündən pərdə gülzarın; İrişdi qönçənin dövrü, zamanı qalmadı xarın. Nəsimi.
Doğulduğu gecədən irişincə bu günə; Yollarda yonca kimi böyüdü öz-özünə. Ə.Cavad.

Синонимы

  • İRİŞMƏK gülmək — hırıldamaq
  • İRİŞMƏK çatmaq — yetişmək
  • İRİŞMƏK İRİŞMƏK ..Məşədi bu gün adamların üzünə baxıb irişir, uzaqdan uca səslə salam verir.. (N.Nərimanov); DİŞLƏRİNİ AĞARTMAQ [Vahid:] Xeyr, gəlməyif, ay xa

Антонимы

  • İRİŞMƏK İRİŞMƏK – AĞLAMAQ Ramazanov mənə yaxınlaşdı, məni tanıyıb, yalandan irişdi (S.Rəhman); Uşaq da yadına salıb ağlayır (Mir Cəlal)
İRİŞMƏK
İRİYANAQ

Значение слова в других словарях