İSRAFÇI

is.
1. İsraf edən, israfa yol verən; bədxərc.
2. Özünə inanılıb tapşırılmış pulu, malı və s.-ni israf edən adam.

Антонимы

  • İSRAFÇI İSRAFÇI – QƏNAƏTÇİ Bu hay-huy içərisində olanlar özləri də israfçı axmaqlar və bədbəxt vəhşilər kimi yaşayacaqlar (M
İSRAFCILLIQ
İSRAFÇILIQ

Значение слова в других словарях