İSRAFÇI

is.
1. İsraf edən, israfa yol verən; bədxərc.
2. Özünə inanılıb tapşırılmış pulu, malı və s.-ni israf edən adam.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • İSRAFÇI İSRAFÇI – QƏNAƏTÇİ Bu hay-huy içərisində olanlar özləri də israfçı axmaqlar və bədbəxt vəhşilər kimi yaşayacaqlar (M
İSRAFCILLIQ
İSRAFÇILIQ

Digər lüğətlərdə

грацио́зный громкоговори́тель дра́жник кви́ты корректи́вы купоро́совый обковыря́ть отпрессова́ться секрета́рить жу́лик око́шечко перекрёсток расквартирова́ться това́р электрокардиостимуля́ция hemal house-raising hydro-airplane over-tonnaged pedagog photosensitivity unconfessed unschooled wield припутать