İXTİLAF

is. [ ər. ] Fikir ayrılığı və bunun nəticəsində doğan ziddiyyət, uymamazlıq, mübahisə.
…Həqiqət axtarılan yerdə mütləq ixtilaf olur. C.Məmmədquluzadə.
[Rəhim bəy] Məşədi bəylə ixtilafını biryolluq həll etmək bəhanəsi ilə qardaşı evinə getdi. M.Hüseyn.

□ İxtilaf salmaq (çıxarmaq) – ikitirəlik salmaq; mübahisə, münaqişə, ziddiyyət törətmək.

Синонимы

  • İXTİLAF ziddiyyət — mübahisə — münaqişə
  • İXTİLAF ixtilaf bax mübahisə 1; ziddiyyət

Антонимы

  • İXTİLAF İXTİLAF – BİRLİK Hər kiçik ixtilaf ailəni pozarsa, onda nə olar? (Mir Cəlal); Birlik lazımdır bizə! (M
İXRACATÇI
İXTİLAFLI

Значение слова в других словарях