KÜBAR

[ ər. ] sif.is.
1. Əsilzadə, aristokrat.
Mən zəngin və kübar ailələrdən çıxan qızların birisini də ağıllı görmədim. M.S.Ordubadi.
Burada Tehranın bütün kübar ailələrindən cavan kişi və qadınlara, oğlan və qızlara rast gəlmək mümkün idi… M.İbrahimov.
Şeir gəzdi dilləri, gəlib çatdı saraya; Aldı yaltaq kübarlar Zülfüqarı araya. B.Vahabzadə.

2. köhn. İncə zövqlü, incə təbiətli və davranışlı adam haqqında.
3. Özünü kütlədən ayıran, başqalarına xor baxan: təkəbbürlü, mütəkəbbir adam haqqında.

Синонимы

  • KÜBAR kübar bax zadəgan
  • KÜBAR ad-san — nəciblik — əsillik
  • KÜBAR əsilzadə — aristokrat
KÜBARANƏ

Значение слова в других словарях

велика́н взгляну́ть водонапо́рный маркази́товый неоргани́ческий перенести́ специали́стка тампона́ция фотовспы́шка вкуснота́ ине́рция иста́ять лао́сцы меблирова́нье мину́точка adroitness bullshit clunkhead commercialization foul-mouthed Khurasan orchestrion Security Service бройлер натяжение