KEFSİZLƏNDİRMƏK

глаг.
1. kimi служить причиной болезни чьей-л.
2. перен. расстраивать, расстроить, огорчать, огорчить кого-л. Bu xəbər onu kefsizləndirdi это известие расстроило его
KEFSİZLƏNDİRMƏ
KEFSİZLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə