KİFİR

sif.
1. Çirkin, eybəcər. Kifir qadın. Kifir uşaq.
[Sənəm:] Nə kifir kişidir, ay Allah! Ü.Hacıbəyov.
[Qumru:] Bəy olanda nə olar, başıbatmış nə qədər də kifirdir. Mir Cəlal.

2. məc. Pozğun, yaramaz, ləyaqətsiz, murdar.

Синонимы

  • KİFİR çirkin — eybəcər

Антонимы

  • KİFİR KİFİR – GÖZƏL Həmişə gözəl qızlar kifir kişilər haqqında bu cür düşünürlər (C.Əmirov)
KİFAYƏTSİZLİK
KİFİRLƏNMƏ

Значение слова в других словарях