KİRİMƏK
гл. 1. кисун, ван атӀун, ван кьун, кисна акъвазун; куьт (чуькь) тавун; 2. эпсин хьун, секин хьун, регьят хьун.
1. Səsini kəsib susmaq, dinməmək. 2. Sakitləşmək, ovunmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Gördün pullarını əzib özünə qaytaranda nə kiridi
Tam oxu »f. 1. to hush; to fall* / to become* silent, to lapse into silence; to cease / to stop speaking (singing); O kiridi He / She fell silent; Kiri! (danış
Tam oxu »KİRİMƏK – QIŞQIRMAQ Əllərini bir-birinə vurub kiridi (Mir Cəlal); Qədir sözünü qurtarmamışdı ki, bəy qışqırdı (Mir Cəlal)
Tam oxu »глаг. 1. замолчать, замолкнуть, умолкать, умолкнуть (перестать говорить, петь, кричать и т.п.). Biz yaxınlaşanda onlar kiridilər когда мы подошли, они
Tam oxu »f. 1. Səsini kəsmək, susmaq, dinməmək. Uşaqlar kiridilər. – Ölüsü ölən kiridi, yasa gələn kirimədi. (Ata
Tam oxu »