KÖKƏLMƏK

f. Yaxşı yemək, bəslənmək, qulluq edilmək nəticəsində kök hala gəlmək, ətə-cana gəlmək. Uşaq kökəlib. Bu qoyunlar yaxşı kökəldi.
[İzzət Məmmədhəsən əmiyə:] Bəs ha vaxt [eşşək] evdə qalıb kökələcək ki, sən onu minəsən, ziyarətə gedəsən? C.Məmmədquluzadə.
[Kəblə Haşım:] Mən hər il orucluqda azından on girvənkə kökəlirəm. S.Hüseyn.

□ Kefi kökəlmək – bax kef.

Синонимы

  • KÖKƏLMƏK KÖKƏLMƏK [Firəngiz:] Yamanca kökəlirsən, Muxtar.. (B.Bayramov); ƏTƏ-CANA GƏLMƏK Qayıdıb gələndə qız həm ətə-cana gəlmişdi, həm də o qədər utancaq olmu
  • KÖKƏLMƏK ətlənmək — yoğunumaq
  • KÖKƏLMƏK yağlanmaq — piylənmək

Антонимы

  • KÖKƏLMƏK KÖKƏLMƏK – ARIQLAMAQ Bəlkə heç kökəlməyəcəyəm (S.S.Axundov); O, Kiçik bəy kök, dolğun bir adamdı, arıqlamaq üçün çox səy edirdi (S
KÖKƏLMƏ
KÖKƏLTMƏ

Значение слова в других словарях

кислотосто́йкость нежно... осатанева́ть отсе́чь приспи́чить проше́ньице сноси́ться соба́чник во вред вы́текший к себе́ нуклеаризи́роваться рядко́м сса́живаться aforehand ataraxic crowner happening Ioshkar Ola outcome patched suborbital transportational желать самурай