is. répugnance f ; ~lə avec la répugnance
könülsüzlük
сущ. рикӀиз кӀан тахьун, рикӀ (гуьгьуьл, гьевес) авачирвал (тахьунухь).
i. unwillingness; reluctance, loathness; half-heartedness
həvəssizlik — meyilsizlik
сущ. 1. неохота, нежелание. Könülsüzlük göstərmək проявлять неохоту 2. нелюбовь (чувство нерасположения)
is. Könlü olmama, ürəyi olmama (istəməmə)
неохота, неохотно