// Məc. mənada.
KÜNC
// Məc. mənada.
I сущ. угол: 1. место, где сходятся две внутренние стороны предмета. Otağın küncü угол комнаты 2. часть дома, квартиры, комнаты, принадлежащая кому-л
Полностью »i. 1. corner; otağın ~ündə in the corner of the room; uşağı ~ə qoymaq to put* the child into the corner, to make* the child stand in the corner; vərəq
Полностью »KÜNC Uşaq bir küncdə boynunu burub oturmuşdu (M.İbrahimov); BUCAQ [Qəhrəman:] İndi mənim də fikrimə düşür ki, bucaqda bir arvad oturmuşdu, qucağında b
Полностью »is. coin m ; encoignure \-kɔŋ-, -kwaŋ-\] f ; otağın ~ündə dans l’encoignure de la chambre ; səhifənin ~ünü qatlamaq corner une page, faire une corne à
Полностью »