KƏLMƏ

сущ.
1. слово (связное). Hər kəlməsini izah etmək разъяснить каждое слово, hər kəlməsini təsdiqləmək подтверждать каждое слово, поддакивать, sanballı kəlmələr веские слова, ən adi kəlmələr самые обыденные, простые слова, dəbdə olan kəlmələr модные словечки
2. фраза, высказывание. Kitab kəlmələri книжные фразы, aydın kəlmələr простые, ясные фразы, aydın olmayan (dolaşıq) kəlmələr запутанные фразы, yarımçıq kəlmələr неполные фразы
3. см. kəlmeyi-şəhadət
4. в сочет. с числит. : iki-üç kəlmə demək сказать два-три слова, iki-üç kəlmə ilə izah etmək (söyləmək) объяснить, рассказать в двух-трех словах, bir neçə kəlmə ilə в нескольких словах, bir kəlmə də deməmək, kəsməmək словом не обмолвиться, öz kəlməsinin sahibi olmaq быть хозяином своего слова, iki kəlməni bir-birinə bağlaya bilməmək не уметь связать двух слов, kəlməsini ağzında qoymaq прервать на полуслове, ilk kəlmədən с первого слова, с первых слов, kəlmə kəsməmək, kəlmə verib kəlmə almamaq kimlə не разговаривать с кем