KƏNDÇİ

сущ.
1. selğçanin (житель села); kəndçilər сельчане
2. односельчанин. Bunlar bizim kəndçilərimizdir они наши односельчане
3. разг. см. kəndli
I
(1)
KƏNDCİYƏZ
KƏNDÇİLİK

Digər lüğətlərdə