KƏSİM
сущ. 1. атӀунин кӀвалах; атӀун; атӀунин тегьер; 2. кӀалуб, тегьер; 3. атӀай, тайин авур кьадар, норма.
is. 1. Kəsmək işi; kəsmə, kəsiliş, kəsiş. 2. Biçim, tərz, şəkil. Gözüm qaldı siyah teldə; Bülbül öldü meyli güldə; Bir kəsim yox qürbət eldə; Sən mana
Tam oxu »сущ. 1. резка (процесс резания чего-л.) 2. разрез (поверхность, плоскость, по которой разрезан, рассечен предмет)
Tam oxu »(Hamamlı) başlıq (qız köçərkən onun valideyninin oğlan evindən aldığı pul). – Qıza iyirmi tümən kəsim alardıx Kəsim satmax (Şərur) – hədələmək, hədə-
Tam oxu »