(-ди, -да, -ар) tib. çiban; * буьркьуь буьвел bax буьркьуь.
nida birini qorxutmaq (diksindirmək) üçün çıxarılan səs; буьгь авун eyni səslə birini qorxutmaq, ürkütmək, diksindirmək (bax буьгьун)
(-ди, -да, -ар) böhtan, iftira, şər; буьгьтен вегьин böhtan atmaq, şər atmaq.
böhtançı, iftiraçı.
böhtançılıq, iftiraçılıq.
(-из, -на, буьгь ая) f. 1. bax буьгь (буьгь авун); 2. məc. rişxənd etmək, lağa qoymaq; буьркьуьда буьркьуьдаз буьгьда
(-ди, -да, -яр) büzmə (paltarın qırışdırıb tikilmiş yeri).
(-ди, -да, -яр) nərə, nərə balığı.
(-ди, -да, -ар) büllur (əla şüşə növü); * буьлуьл хьтин büllur kimi, saf, təmiz, şəffaf; дагъдин буьлуьл geol
(-ди, -да, -ар) 1. cahil, biliksiz, avam; 2. mədəniyyətsiz, mədəniyyətcə geridə qalmış.
cahillik, avamlıq, cəhalət; mədəniyyətsizlik.
zərf avamcasına, cahilcəsinə; mədəniyyətsizcəsinə.
буьнжуькь хьун f. 1. əzilmək, bürüşmək, qırışmaq; 2. məc. məhv edilmək, məğlub edilmək, darmadağın edilmək; буьнжуькь авун bax бунжуькьарун
(-из, -на, -а) f. 1. əzmək, bürüşdürmək, büzüşdürmək, qırışdırmaq; 2. məc. məhv etmək, darmadağın etmək; 3
bədxayiyyət, bədqılıq, bədrəftar (adam).
bax буьркьуьдаказ.
bax буьркьвец.
1. dan. kor, kor adam; korgöz, gözü görməyən; 2. məc. avam adam, cahil adam; qafil, qəflətdə olan, xəbərsiz (adam)
1. kor; буьркьуь аял kor uşaq; буьркьуь авун kor etmək, kor olmasına səbəb olmaq; 2. məc. avam, qanmaz, anlamaz, cahil; 3
хьун f. 1. kor olmaq, korlaşmaq; 2. məc. avam olmaq, cahil olmaq, dünyadan xəbərsiz olmaq.
1. korluq, kor adamın halı, gözü görməmə; 2. məc. avamlıq, cəhalət; bəsirətsizlik, qəflət.
zərf 1. kor-koranə, korca(sına), görmədən, gözübağlı; 2. məc. bilmədən, düşünmədən, fikirləşmədən, necə gəldi
1. kor adam, kor; 2. məc. avam, qanmaz, anlamaz, cahil (adam).
bürünc; буьруьнждин bürüncdən qayrılmış, bürünc.
bax бириш.
1. zool. sürfə; 2. milçək sürfəsi; qurd; буьтӀруьк ягъун sürfə qoymaq; qurd düşmək, qurdlanmaq.