zərf o cür, o təhər.
1. əvəz. o (göstərilən şəxsi, bəzən əşyanı bildirir); атӀам зи халу я o mənim dayımdır; 2. onu.
1. o da; 2. onu da; 3. o və; onu və.
1. zərf kəsməcə, kəsib bəyənmək şərti ilə (qovun-qarpız haqqında); атӀана къачун kəsməcə almaq; 2. “атӀун”-dan f
zərf (əvəz.) orada, o yerdə.
(c. атӀанагар) əvəz. ora, o yer (göstərilən yer, sahə, tikilili haqqında); атӀанаг музей я ora muzeydir
zərf (əvəz.) oradan, o yerdən.
zərf (əvəz.) orada, o yerdə; oradaca, lap orada.
odur, odur ha; odur e!
zərf (əvəz.) ora, oraya, o yerə.
zərf o tərəfə, o səmtə, o başa, o yana; ora, oraya.
atlaz (ipək parça); атӀлас(дин) перем atlaz köynək; * атӀлас хьтин atlaz kimi parlaq, hamar (şey haqqında); атӀлас чарар qumar kağızı, oyun kartı
dial. əqrəb.
1. qaşqabaqlı; qaraqabaq, üzügülməz; атӀугъай кас qaraqabaq adam; 2. məc. buludlu, tutqun (hava haqqında); 3
(-из, -на, атӀугъ) f. 1. (üzünü, üz-gözünü) turşutmaq, büzüşdürmək, qaşqabağını tökmək, sımsırığını sallamaq; чин атӀугъун üzünü turşutmaq; 2
bax тӀуз.
“атӀун¹”-un murad forması; bax атӀун¹; атӀуз тун (атӀуз гун) icb. kəsdirmək; тар атӀуз тун ağacı kəsdirmək
zərf kəsik-kəsik, qırıq-qırıq, aramla, kəsmə-kəsmə, kəsilə-kəsilə; атӀуз-атӀуз рахун kəsik-kəsik danışmaq
(-из, -на, -а) f. 1. dirəmək, dayamaq, söykəmək; 2. müxt. mən. itələmək; 3. məc. zilləmək, dikmək, diqqətlə baxmaq; вилер атӀумарун gözlərini zilləmək
(-из, -на, -а) f. 1. bax атӀумарун (1,3); 2. bir şeyin üzərinə yayılmaq, gəlmək, düşmək, saçmaq, enmək, çilənmək, səpilmək (işıq, şüa haqqında)
(-уз, -ана, -утӀ) f. 1. müxt. mən.: kəsmək; кьул атӀун taxtanı kəsmək; керпичар атӀун kərpic kəsmək; пул атӀун pul kəsmək; кикер атӀун dırnaq kəsmək (
(-и, -а, -ар) is. mərz, sərhəd; bazı (iki tarla, həyət və s. arasında).
tib. şiş, törəmə (göz xəstəliyi).
(-ди, -да, -ар) tib. inaq (boğaz xəstəliyi).
(-ди, -да, -ар) aul, kənd (Dağıstanda, Orta Asiyada).
афа авун klas. əfv etmək, taqsırından keçmək, günahını bağışlamaq.
(-ди, -да, -ар) qutab; хъчарин афар tərə qutabı; афарар авун (афарар чурун) qutab bişirmək.