“акьалун”-un təkr. tərzi.
“акьахун²”-un təkr. tərzi.
“акьун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, -а) f. 1. “акӀурун”-un təkr. tərzi; 2. əlavə olaraq əkmək, əlavə olaraq basdırmaq (ağac və s
“алагъарун”-un təkr. tərzi.
“аладарун”-un təkr. tərzi.
bax хъфин.
əxlaq, mənəviyyat.
(-из, -на, ахлат) f. 1. “алатун”-un təkr. tərzi; 2. ötmək, ötüb keçmək, irəli getmək; qabaqlamaq; 3. əl çəkmək, uzaqlaşmaq, getmək
“алахун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, ахлахь) f. 1. “алахьун”-un təkr. tərzi; 2. dağılışmaq, dağılmaq, hərə bir yana getmək (bir yerə yığılmış çoxlu adam, quş, cücü və s
(-из, -на, ахлуд) f. 1. “алудун”-un təkr. tərzi; 2. uzaqlaşdırmaq, başdan eləmək, rədd etmək, qovmaq, azdırmaq; ам инлай ахлуд onu burdan rədd elə; 3
(-из, -на, ахлукӀ) 1. “алукӀун”-un təkr. tərzi; 2. əlavə olaraq geymək (geyinmək, geyindirmək), üstündən geymək (geyinmək, geyindirmək)
1. axmaq, səfeh, gic, ağılsız, qanmaz; ахмакь кас axmaq adam; ахмакь кьили кӀвачериз секинвал гудач. Ata
(-ди, -да, -ар) is. axmaq, axmaq adam.
хьун f. axmaqlamaq, səfehləmək, ağlını itirmək, gicləşmək, xərifləmək; axmaqlaşmaq.
axmaqlıq, ağılsızlıq, səfehlik, giclik; ахмакьвал авун bax ахмакьвалун.
(-из, -на, -а) f. axmaqlıq etmək, ağılsızlıq etmək, axmaq iş tutmaq, axmaq hərəkət etmək.
zərf axmaqca(sına), ağılsızcasına.
(-ди, -да, -ар) tənə, danlaq, məzəmmət, töhmət; ахмур авун bax ахмурун.
(-из, -на, -а) f. bax ахмурун.
(-из, -на, -а) f. danlamaq, məzəmmət etmək, töhmət etmək, pisləmək, tənə etmək (vurmaq), sərzəniş etmək
zərf sonra; bir müddət, bir az keçəndən sonra; вун вач, зун ахпа къведа sən get, mən sonra gələrəm; сифте фагьума, ахпа лагь
zərf 1. sonrakı, sonra olan; qarşıdakı, gələcək; 2. sonralıq, sonra görülməli olan, görüləcək.
АХПАМАЗДИ dan. bax ахпа.
tib. sinqa, skorbut (xəstəlik).
bax акт.
k.t. seçmə toxum.
bax хеси.
“атӀун”-un təkr. tərzi; bax атӀун¹.
“ахъаюн”-un təkr. tərzi.
(-ди, -да, -яр) axtılı.
“ацукьун”-un təkr. tərzi.
“ацун”-un təkr. tərzi.
(-уз, -ана, ахцӀуцӀ) f. 1. “ацӀун”-un təkr. tərzi; 2. üstü dolmaq, dolmaq (qabın boş qalan hissəsi haqqında)
(-из, -на, -а) f. 1. “ацӀурун”-un təkr. tərzi; 2. üstünü doldurmaq, boş qalmış hissəsini doldurmaq; bir şeyin kəsirini doldurmaq
хьун f. 1. müxt. mən.: açılmaq; рак ахъа хьана qapı açıldı; тӀвал ахъа хьана düyün açıldı; 2. məc. könlü xoş olmaq, məmnun olmaq, üzü gülmək, fərəhlən
1. müxt. mən. açıq; ахъа дакӀар açıq pəncərə; ахъа базар açıq bazar; ахъа хуру açıq sinə; 2. açıq, sərbəst; gizli olmayan; ахъа ижлас açıq iclas; 3
1. açıqlıq (açıq, örtüsüz, qapalı olmayan şeyin halı); 2. aydınlıq, təmizlik, buludsuzluq, parlaqlıq; 3
bax ахъаюн.
zərf 1. açıq; 2. açıqca, açıqcasına, gizlətmədən, qorxmadan, çəkinmədən.
bax ахъадаказ.
zərf açıq, aralı.