təql. 1. mırıltı səsi (itlərin bir şeydən xoşlanmadıqları zaman çıxardıqları yavaş alçaq səs, “гъ-гъ-гъ” səsi); гъугъ (гъ-гъ-гъ) авун a) mırıldamaq, m
(-ди, -да, -ар) çubuqdan burulma (hörülmə) iri halqa (dişləni boyunduruğa qoşmaq üçün); bax агъван.
(гъуту, гъута, гъутар) 1. yumruq; yumulmuş əl; гъута кьун yumruğunda (ovcunda) tutmaq; 2. yumruq zərbəsi; гъутув ягъун yumruqla vurmaq; * вилериз гъуд
(-уни, -уна, -ар) 1. kirşənin üstündə quraşdırılmış iri səbət (zənbil); 2. dəsgirə (qarğı və ya incə çubuqlardan hörülmüş kiçik səbət); 3
1. gurultu, səs-küy, çaxnaşma, qarışıqlıq, mərəkə, qülğülə (fars.); 2. məc. iğtişaş, qiyam, üsyan; 3
1. гъулцин тар bot. cökə ağacı, cökə; гъулцин таз cavan cökə ağacı; 2. cökə (ağacı) -i [-ı]; гъулцин там cökə meşəsi, cökəlik; * гъулцин вирт cökə bal
(гъиз, гъана, гъваш) f. müxt. mən.: gətirmək; гару хар гъана külək dolu gətirdi; кицӀи элуькьиз-элуькьиз жанавур гъида
bax гьункӀвал.
“гъун”dan f.is. gətirmə; gətirilmə.
lil, lehmə, batlaq.
irin; гъура квай хер irinli yara.
1. bax угъраш; 2. dan. pis, fəna, xarab.
1. bax угърашвал; 2. dan. pislik, fənalıq.
(-ди, -да, -ар) qürbət, qəriblik.
(-ди, -да, -яр) zool. meymun; гъургъадин meymun -i [-ı]; гъургъадин хам meymun dərisi.
təql. gur-gur səsi, guruldama (gurultu ilə axan dağ çayının səsi və ya buna bənzər səs); uğultu səsi, uğuldama; гъургъур авун bax гъургъурун
(-из, -на, -а) f. 1. guruldamaq, gurlamaq; 2. məc. qalın və güclü səs çıxarmaq, bu cür səslə danışmaq; 3
1. horra (heyvanlar üçün xüsusi sıyıq yem); кализ гъуруш гун inəyə horra içirtmək; 2. məc. undan hazırlanmış yapışqan; 3
гъуту-гъутар хьун bax гъуд (гъутарал фин).
1. allah, tanrı; ви сивяй гъуцарин сивиз! Ata. sözü allah ağzından eşitsin!; 2. mif. baş allah; 3. гъуцар a) c
dial. bax къажгъун.
xırda çay daşı (hamar).
dial. yetim; fağır, yazıq, miskin.
din. ehsan, xeyrat; adınalıq (ölən adam üçün cümə axşamları verilən ehsan); гъуьйуьф гун a) ehsan vermək; b) adına günü savab məqsədi ilə qonşuya, kas