(-ди, -да, -ар) duvaq; örtük, niqab.
kərə, kərəyağı; калин дуьдгъвер inək kərəsi; * дуьдгъвер(д) цуьк bax чӀемедцуьк.
1. nida dü-dü, cib-cib; дуьдуь авун düdüləmək; 2. bax дуду.
хьун f. 1. düz olmaq, düz hala gəlmək, düzəlmək; düzlənmək, hamarlanmaq; 2. düz olmaq, doğruçu olmaq, səmimi olmaq; 3
zərf, sif. 1. müxt. mən.: düz; дуьз цӀар düz xətt; дуьз фин düz (birbaşa) getmək; 2. düz, hamar (səth haqqında); дуьз кьул düz taxta; дуьз чил düz yer
(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: düzəltmək; гъалатӀар дуьзарун səhvləri düzəltmək; юкь дуьзарун belini düzəltmək, dik durmaq; 2
1. düzlük, hamarlıq; 2. düzlük, doğruluq, vicdanlılıq, namusluluq, təmizlik.
zərf 1. qərəzsiz olaraq, ədalətlə, insafla, mürüvvətlə; sədaqətlə; 2. düz, doğru, həqiqətdə olduğu kimi
düzgün, düz, doğru; дуьзгуьн гаф düzgün söz; дуьзгуьн хьун düzgün olmaq, düzgünləşmək.
düzgünlük, düzlük, doğruluq.
zərf 1. düzünə, düz, doğru, düzgün; 2. qərəzsiz olaraq, ədalətlə, insafla; 3. məc. yaxşıca, yaxşı-yaxşı; əməlli-başlı, lazımınca
zərf üzdə, açıqda, ortada, meydanda, göz önündə; * дуьздал акъатун a) üzə çıxmaq, zahirə çıxmaq; görükmək; b) aşkar olmaq, məlum olmaq, üstü açılmaq;
bax дуьздаказ; * дуьздиз акъудун a) adam eləmək, ortaya çıxarmaq; b) göstərmək, nümayiş etdirmək.
düzən, düzənlik, düzəngah, düz.
1. sadə, sadədil, sadəlövh, safdil, ürəyiaçıq; дуьзена кас sadə adam, saya adam; düz adam; 2. düz, doğruçu, namuslu, təmiz, vicdanlı, düzgün
1. sadəlövhlük, sadəlik, sadədillik, ürəyiaçqlıq; 2. doğruçuluq, düzlük, namusluluq.
zərf sadəlövhlüklə, sadəlövhcəsinə.
zərf, sif. dümdüz, dübbədüz, düppədüz, düz; düzünə, birbaşa; дуьмдуьз рехъ dümdüz yol; дуьмдуьз фин düz (birbaşa) getmək
(-ди, -да, -яр) bax дуьнья.
(-ди, -да, -яр) 1. dünya, aləm, kainat, cahan; дуьньяда сад хъсанвал, садни писвал амукьда. Ata. sözü dünyada bir pislik qalar, bir də yaxşılıq; 2
(-ри, -ра) c. dünyabaxışı, dünyaya baxış, dünyagörüşü.
1. bax дуьмдуьз; 2. zərf dopdoğru, tamamilə doğru, tam düzgün.
doşab, bəkməz; тутун дуьше tut doşabı.
(-ди, -да, -ар) 1. təsadüf, hadisə, əhvalat, macəra, sərgüzəşt, qəziyyə; 2. təsadüf etmə, gözlənilmədən rast gəlmə, görüşmə; дуьшуьш хьун təsadüf etmə
zərf təsadüfən, gözlənilmədən, təsadüfi olaraq, təsadüfi.