zərf iməkləyə-iməkləyə, iməkləyərək; капу-капу фин a) iməkləyə-iməkləyə hərəkət etmək, iməkləmək, əllər və dizlər üzərində hərəkət etmək; b) iməyə düş
namaz, ibadət; нянин капӀ axşam namazı; капӀ авун bax капӀун.
(-из, -на, капӀ ая) f. namaz qılmaq.
canamaz, səccadə.
(-ди, -да, крар) 1. müxt. mən.: iş; тади кар tələsik (təcili) iş; кӀвалин крар ev işləri; 2. kar, peşə, sənət, məşğələ; 3
(-и, -а, -ар) qahal, ağıl.
[ккар] (-ади, -ада, -ар) 1. yara, səpgi, sızaq, sızanaq, səpişik; 2. köz, qartmaq, qasnaq, qaysaq; кар кьун köz tutmaq, üzü qartmaq bağlamaq, qaysaqla
[ккар] (-ци, -це, -ар) sağanaq; dövrə; сафунин кар ələyin (xəlbirin) sağanağı; бармакдин кар papağın qırağı, papağın dövrəsi
iş-güc, iş-peşə, iş, sənət, peşə, məşğuliyyət, kəsbü-kar; кар-кеспи авачирвал işsizlik, məşğuliyyətsizlik, bikarlıq
1. iş, iş-güc, sənət, peşə, məşğuliyyət; 2. vəzifə, qulluq.
iş-peşə, iş- güc, sənət, peşə.
кар-чӀал авачирвиляй işsizlikdən, bekarçılıqdan; кар-чӀал авачирди işi-gücü olmayan, işsiz-gücsüz, bikar, avara, veyl
karabin (qısalülə tüfəng).
(-из, -на, караг) f. xəyala gəlmək, gözə görünmək; вилерикай карагун a) gözünün qabağına gəlmək, xəyala gəlmək, xəyalında canlanmaq, təsəvvüründə canl
qaragül dərisi; bu dəridən tikilmiş.
karamel (konfet növü).
karandaş; чӀулаф карандаш qara karandaş.
1. karastı (əl aləti); 2. dan. silah, yaraq.
xüs. karat (qiymətli daşların 200-206 mq-a bərabər çəki ölçüsü).
(-ди, -да, -ар) 1. karvan, qatar, qafilə; девейрин карван dəvə karvanı; кицӀ элуькьда – карван фида. Ata
karvanyolu, kəhkəşan.
1. karvansara; 2. məc. zar. qonağı, gedib-gələni çox olan yer (ev) haqqında.
köhn. 1. karvançı; 2. karvanbaşı.
köhn. 1. karvançılıq; 2. karvanbaşılıq.
(катра, катра, картар) 1. zool. şahin, tərlan, qızılquş; катран şahin -i [-ı]; 2. məc. qoçaq, igid, cəsur, qorxmaz, mərd adam haqqında
(-ди, -да, -яр) köhn. əl hanası, toxuculuq dəzgahı (sadə).
qəd. 1. müdrik, aqil, dünyagörmüş; dərk edən, anlayan, kamala yetmiş, yetişmiş; каркам итим müdrik adam; 2
1. müdriklik, aqillik; 2. görkəmlilik, məşhurluq.
köhn. culfa, toxucu (əl hanasında parça və s. toxuyan adam).
culfalıq, culfaçılıq.
1. gildən qayrılmış iri həcmli küp (həmərsin şəklində); 2. dial. itburnu, həmərsin.
(-ри, -ра) c. armud növü.
хьун f. 1. yanmaq, odlanmaq, yanıb külə dönmək, məhv olmaq; кана кармаш хьун a) yanıb məhv olmaq, yanıb külə dönmək; b) məc
(-из, -на, -а) f. 1. yandırmaq, yaxmaq, külə döndərmək, məhv etmək; 2. məc. mənəvi əzab vermək, ruhən incitmək; кана кармашун yandırıb-yaxmaq, yandırı
zool. karp (şirin su balığı növü); карпдин karp -i [-ı].
(c. картар) kart (qumar kağızı; qumar oyunu); карт гун kart vermək; карт ягъун kart vurmaq, kartla qumar oynamaq; картарал къугъун kart oynamaq (bax ч
(-ди, -да, -яр) xəritə.
dial. duzu narınlaşdırmaq üçün daş.
c. 1. bax карт; 2. bax кард.
yumru daş (məişətdə müxtəlif məqsədlər üçün işlədilən).
karton; картондин kartondan hazırlanmış, karton.
(-ди, -да, -ар) kartof; картуфдин kartof -u [-ü]; картуфдин гъуьр kartof unu.
kartofçu.
kartofçuluq.
КАРТУШКА dan. kartoşka; bax картуф.
(-ди, -да, -яр) 1. zool. qumru; карудин qumru -i [-ı]; 2. şair. gözələ işarə (qumrunun gözəlliyinə, hərəkətlərinə təşbeh)
bax кар¹ (кар авун); * зурба карна a) zorba iş gördü (bacardı); b) məc. ümumiyyətlə heç bir iş görmədi
(-ди, -да, -ар) toxuc. əriş.
(-из, -на, -а) f. əriş qurmaq, ərişləmək, xananın əsas iplərini çəkmək (toxuculuqda).
karxana, müəssisə.