zərf 1. parça-parça, tikə-tikə, qırıq-qırıq; 2. çatlaq-çatlaq, cadar-cadar, yarıq-yarıq; 3. pillə-pillə (bax кӀар²); * кӀар-кӀар хьун a) parça-parça o
(-ди, -да, -ар) 1. sümük; кӀараб квачир як жедач. Ata. sözü ət sümüksüz olmaz; 2. кӀарабдин sümük -i [-ı]; sümükdən qayrılmış; * кӀараб квачир мез bax
top. dan. sür-sümük, sümüklər, sümük qırıntıları.
1. skelet; кицӀин кӀарабан it skeleti; кӀарабандин skelet -i [-ı]; 2. məc. bir dəri, bir sümük, quru cəsəd; кӀарабан хьиз хьун skeletə dönmək, çox arı
(-ди, -да, -ар) 1. ağac (kəsilmiş); oduncaq; кӀарасдин ağacdan qayrılmış; кӀарасдин тӀур ağac qaşıq; 2
qısa yunlu (it haqqında).
(-ди, -да, -ар) 1. quyruqaltı (ağacdan); 2. qoşqu ləvazimatı, toxmaq; 3. məc. çax-çax (su dəyirmanında)
(-из, -на, -а) f. 1. tikə-tikə etmək, parça-parça kəsmək, parçalamaq, doğramaq; tikələrə bölmək, hissələrə bölmək; 2
кӀаркӀачӀ гада (руш) 10-12 yaşlarında oğlan (qız) uşağı.
хьун f. qırılmaq, tələf olmaq, məhv olmaq, ölmək; * кана кӀармаш хьун a) yanıb məhv olmaq, yanıb külə dönmək; b) məc
(-из, -на, -а) f. 1. qırmaq, məhv etmək, tələf etmək, öldürmək; 2. qırmaq, kəsmək, doğramaq; * кана кӀармашун bax кармашун (кана кармашун)
1. zərf kəsəsinə, kəsə yolla, qısa yolla; рехъ кӀарна фин qısa (kəsə) yolnan getmək, kəsəsinə getmək; 2
(-ди, -да, -ар) bax картуф.
1. yetişməmiş, dəyməmiş, göy, kal (meyvə haqqında); 2. gilas; * кӀаруд сувар gilas bayramı.
lal, danışa bilməyən (adam).
(-из, -на, кӀар ая/-а) f. 1. qırmaq, kəsmək, bölmək, hissələrə ayırmaq; kəsib ayırmaq, qoparmaq; 2. yarmaq, müqaviməti qıraraq irəliləmək, keçmək
1. dişlək, dişlənmiş bir parça, dişləm; tikə, loğma; кӀас ягъун dişlək vurmaq, dişləmək, dişləyib qopartmaq, kəsmək; 2
f.sif. dişləyən, qapan, tutan, sərt; кӀасдай балкӀан qapan at.
(-из, -на, кӀас/-а) f. 1. dişləmək, dişləri arasında sıxmaq, dişlərini batırmaq; 2. dalamaq, sancmaq (taxtabiti və s
(-у, -а, -ар) taxıl saxlamaq üçün iri yeşik, kəndi, anbar (çubuqlardan sıx şəkildə hörülmüş və ya taxtadan düzəldilmiş); daraba (məh
alma növü.
(-а, -а, -ар) 1. ağız, cəhəng (heyvanlarda); 2. dial. ağız, dil mənasında; * регъуьн кӀах dəyirman təknəsində dəlik
(-уни, -уна, -ар) bot. lərgə, güllücə (növü).
dial. bax цӀерцӀел.
1. bad, primitiv soba (həyətdə və s.); 2. yanacaq saxlamaq üçün yer (dam, anbar və s.).
(-ди, -да, -ар) 1. alçaqboy, qısaboy (bitki haqqında); 2. pöhrə, zoğ, bic (ağac və kolların dibindən göyərən)
pöhrəlik, kolluq, çalı; çayırlıq, çayır, kol-kos basmış yer.
bax качӀкачӀ.
(-уни, -уна, -ар) 1. gürz (çox ağır, iri çəkic); 2. qarğıdalı (döyülməmiş); 3. pendir (yenicə torbadan çıxarılmış, bütöv halda); * кӀаш векь bot
bax кендирагъ.
oraq və çəkic (əmək emblemi).
bax кӀешниш.
bot. su qamışı.
(-ди, -да, -яр) gavalı növü.
(-ра, -ра, -ар) zool. quzğun; кӀвагъран quzğun -i [-ı].
(-из, -на, -а) f. 1. yerə tökmək, salmaq, düşürmək; səpələmək; silkələyib, əsdirib yerə salmaq (üstündəki meyvəni və s
(-и, -е, -ер) 1. ev; кӀвал эцигун ev tikmək; 2. otaq, mənzil; ксуд(ай) кӀвал yataq otağı; кӀвал шуткун otağı (evi) süpürmək; 3
ev-eşik; кӀвал-югъ авай evli-eşikli, evli, ailəli; кӀвал-югъ туькӀуьрун ev-eşik düzəltmək, özü üçün ev və ailə qurmaq; * кӀвалин-къан иеси хьун ev-eşi
кӀвалакӀ ичер aport (alma növü); метӀин кӀвалакӀ diz qapağı.
(-ди, -да, -ар) kündə; кӀвалакӀар кьун kündə tutmaq, xəmirdən kündə hazırlamaq, kündələmək; * кӀвалакӀ хьтин варз bütöv ay, bədr, bədirlənmiş ay
(-ди, -да, -ар) 1. müxt. mən.: iş; кӀвалин кӀвалахар ev işləri; кӀвалах инсандин дамах я. Ata. sözü iş adamın cövhəridir; 2
(-из, -на, -а) f. işlətmək.
(-ди, -да, -ар) 1. işçi, qulluqçu; fəhlə, muzdur; 2. əməkçi, zəhmətkeş.
(-из, -на, кӀвалах ая) f. 1. müxt. mən.: işləmək; тракторди кӀвалахзава traktor işləyir; рикӀи кӀвалахун ürəyi işləmək; 2
zərf evbəev, bir-bir evləri dolaşaraq; кӀвалба-кӀвал къекъуьн evbəev dolaşmaq.
bax кӀвал-югъ.
dama-dama, damalı.
1. ev -i [-ı]; кӀвалин иеси ev sahibi, ev yiyəsi; кӀвалин крар ev işləri; 2. “кӀвал” söz. sif.; кӀвалин къушар ev quşları; кӀвалин гьайванар ev heyvan
bir evdə yaşayanlardan hər biri.