1. sübut, dəlil; 2. isbat, sübut; субут авун bax субутун.
(-из, -на, субут ая/-а) f. sübut etmək, isbat etmək, sübuta yetirmək.
(-а, -а, -ар) 1. dağ; суван dağlıq yerlərdə yaşayan (bitən), dağ...; суван сев dağayısı; суван цуьк dağ çiçəyi; суван цӀегь dağ keçisi, köpkər; 2
(-ди, -да, -ар) savab, xeyir iş; xeyirxah iş, yaxşı iş; суваб патал каци кьифни кьадач. Ata. sözü pişik atası xeyrinə siçan tutmaz
bax кьазбун.
bax кьазбунун.
(-ри, -ра) dağətəyi (yerlər).
zool. dağayısı.
bot. dağ tərxunu (təbabətdə işlənən bitki).
zool. dağkeçisi.
(-и, -а, -ар) 1. bayram; təntənə, şənlik; яран сувар novruz bayramı, bahar bayramı; сувар авун bayram etmək, bayram keçirtmək; şənlik etmək, şadlanmaq
dan. bax сувар (сувар авун); кац авачир чкада кьифери суварарда. Ata. sözü pişik ölüb, siçanların bayramıdır
suvenir (yadigarlıq hədiyyə, yadigarlıq şeylər).
сугъвал хьун dial. yelini (əmcəyi) şişmək, iltihab etmək (sağmal heyvanlarda).
məhzun, hüznlü, həzin, kədərli, qəmli, dərdli; pərt, tutqun; сугъул вилер məhzun gözlər; сугъул авун məhzun etmək, qüssələndirmək, kədərləndirmək
хьун f. darıxmaq, canı sıxılmaq, ürəyi sıxılmaq; məhzun olmaq, qəmlənmək, kədərlənmək.
(-из, -на, -а) f. pərişan etmək, məyus etmək, mütəəssir etmək, məhzun etmək, qüssələndirmək, qəmləndirmək, kədərləndirmək
məhzunluq, pərişanlıq, qəmlilik, məyusluq; kədər, qəm, qüssə.
zərf məhzunanə, məhzun-məhzun, qəmgin-qəmgin, kədərlə, pərişan halda.
məhkəmə; суддин məhkəmə -i [-ı]; суд авун mühakimə etmək, işə baxmaq, iş kəsmək (məhkəmədə).
(-ди, -да, -яр) 1. hüq. hakim (məhkəmə orqanlarında); 2. судуяр (-йри, -йра) c. klas. hakim təbəqələrə mənsub olan adamlar, dövlət məmurları, ölkəni i
(-ди, -да, -яр) hüq., idm. hakim.
hakimlik.
(гунуг. п.) dan. bax йис² (йисуз).
(-ди, -да, -яр) 1. inilti, zarıltı; fəryad, haray; ah-vay, ah-zar; 2. məc. ürək dərdi, ürəkdə olan kədər (qüssə), yanma, alışma; 3
(-ди, -да) 1. xasiyyət, təbiət; 2. zəhm, qorxu (vahimə) doğuran hal, görünüş; суй авай zəhmli, zəhmi olan; * суйди тухун a) qorxudan (təəccübdən) donu
(-ди, -да, -яр) kasa; fincan.
(-йри, -йра) c. 1. armud növü; 2. bax сукӀра.
süleymani (güclü zəhər).
sufi təriqətindən olan şeyxlərin ibadət yeri.
(-ди, -да, -ар) 1. çəltik darısı, toyuq darısı, suluf; 2. dan. çəltik dənəsi (qırığı), çəltik qabığı, alaq otu dəni və s
bax сумра.
bax самовар; * сумавур цуьк dan. bot. sarı, xırda çiçəkləri samovarı xatırladan gül (bitki).
(-ди, -да, -ар) xovsuz xalça növü (iri ölçüdə).
sumbata; sumbata kağızı.
(-ди, -да, -яр) sumka, çanta.
(-ди, -да, -яр) 1. üz, sifət, surət, sir-sifət; 2. məc. iç üz, əsl sifət; 3. məc. sima, qiyafə, görünüş; 4
“йис¹” söz. sif.; yun; сун гъалар yun iplik; сун парча yun parça; сун бегьлеяр yun əlcək; bax йис¹.
циф сун duman basmaq, duman bürümək, dumanlanmaq, dumana bürünmək, dumanlaşmaq, buludlanmaq.
şair. gözəl qız (qadın); sona (gözəlin epitetlərindən biri).
(-уни, -уна, -ар) xüs. qələm (dəmir və daş yonmaq üçün alət).
(-ди, -да, -ар) sup, şorba.
dan. eşşək balası, qoduq, xotuq; sıpa; bax шукӀва.
(-ди, -да, -ар) xaçşəkilli naxış, xaç (qumar kağızında).
(-ди, -да, -ар) 1. tex. pər, qanad; 2. dial. lələk; * супӀурни галукь тавуна zərf xətərsiz, zərərsiz, ziyansız, sağ-salamat
(-у, -а, -ар) qəbir, məzar, gor; * сур атӀун qəbir qazmaq, gor qazmaq; сур эгъуьнун a) bax сур атӀун; b) məc
köhnə; qədim; сур чӀаван (сур девирдин) qədim (keçmiş) dövrə aid, əski, köhnə, qədim, antik; сур тар qoca (gövdəsi çürümüş, ovulmuş) ağac
qızılı, qızıl rəngli (qaragül haqqında); * сур хутар şaftalı, hulu.
хьун f. 1. əprimək, çürüyüb tökülmək, didik-didik olmaq; köhnəlmək, çox qalmaqdan (çox işlənməkdən) ovulub tökülmək, yararsız hala gəlmək (paltar, par
bax сурар¹.