xristianlıq, xaçpərəstlik.
(-ди, -да, -ар) 1. xrom (kimyəvi element); 2. həmin metalın duzlarında aşılanmış yumşaq dəri.
xronika; salnamə.
xüsusi; şəxsi, fərdi; məxsusi.
xüsusilik.
xüsusiyyət, əlamət, xassə.
dan. gələn-gedən, qonaq-qara; gələn, qonaq (mənasında).
(-и, -а) c. (t. хат) muncuq, boyunbağı.
(-ди, -да, -ар) ilmə, ilgək, həlqə (sapdan və ya qaytandan düzəldilən halqa).
(-ди, -да, -ар) 1. bacıoğlu; bacıqızı; хтул халудал къведа. Ata. sözü oğlan dayıya çəkər, qız – xalaya; 2
(-ди, -да, -ар) nəvə; баладилай хтул гзаф кӀан жеда. Ata. sözü nəvə övladdan şirindir.
nəvə-nəticə.
(хквез, хтана, хъша) f. 1. gəlmək; çatmaq, varmaq; yetişmək; почта хтана poçt gəldi; 2. qayıtmaq, geri dönmək, qayıdıb gəlmək; фад хъша tez qayıt; 3
bax хутун².
bax хутӀунун.
bax хупӀ².
(-ди, -да) dan. 1. növbə, oyun; gediş; 2. işləmə, iş, hərəkət; мотордиз худ гун (мотор худда тун) mühərriki işə salmaq; * лампадин худ хкажа lampanın
dan. zərf arası kəsilmədən, dayanmadan, durmadan, aramsız, fasiləsiz.
(-ди, -да) tanrı, allah, xudavənd, xuda.
(-из, -на, -а) f. məcbur etmək, vadar etmək, sövq etmək, təhrik etmək, qızışdırmaq.
(-ра, -ра, -ар) zool. eşşəkarısı; хузран eşşəkarısı -i [-ı]; * чӀижрен хуз arı iynəsi, arı neştəri; вирт кӀандайда чӀижрен хуз эхда
(-вади, -вада, -вар) 1. anat. mədə; хуквадин mədə -i [-ı]; хуквадин меже mədə şirəsi; 2. məc. qarın, gödən; гишиндан хук ацӀуда, вил ацӀудач Ata
nizə, cida.
bax хук 3).
bax хкун.
bax хкечӀун.
(хкӀаз, -а, хкӀукӀ) f. toxunmaq, dəymək (həq. və məc.); хатурдик хукӀун xətrinə dəymək.
(-из, -на, -а) f. 1. toxundurmaq, dəydirmək; dəymək, təmas etmək; гъил хукӀурун əlini toxundurmaq; 2
(-ди, -да, -ар) xuliqan, dələduz.
xuliqanlıq, dələduzluq.
(-ди, -да, -ар) qumar kağızında dörd rəngdən biri.
(-ди, -да, -яр) tib. qrip.
bax хурма.
(-ди, -да, -ар) çiskin, çisək (tutqun havada narın yağış).
is. bez; хунин bezdən tikilmiş.
(хаз, хана, хух) f. 1. doğmaq; balalamaq; аял хун uşaq doğmaq; хпе кӀел хана qoyun quzuladı; жанавурди жанавур хада
(хаз, хана, хух) f. 1. qırmaq, sındırmaq; мурк хун buzu qırmaq; кӀвач хун a) ayağını sındırmaq, şikəst etmək; b) ayağı sınmaq (2-ci mənada); 2
(-ди, -да, -ар) zool. 1. qunduz; 2. susamuru.
dial. quduz, qudurmuş.
1. keç. xanım; 2. bax хнуб.
хун¹-dan f.is. 1. qırma, sındırma; 2. qırılma, sınma; 3. yarma; 4. yarılma.
хун²-dan f.is. 1. doğma, doğum, doğuş; 2. doğulma, doğuluş.
(-ди, -да, -яр) 1. xonça; мехъерин хунча toy xonçası; 2. məc. bolluq, çoxluq; 3. xonça (qapıda).
zərf çox, çoxlu, xeyli.
əcəb, çox yaxşı, çox gözəl, əla; nə gözəl; xub, yaxşı, gözəl; necə də; nə; * хупӀ хата хьаначни?! məc
(-уни, -уна, -ар) qurtum, udum, içim; cürə, bir qurtumda içiləcək maye; са хупӀ bir qurtum, bir içim, bir udum; хупӀ авун bax хупӀун
zərf qurtum-qurtum, udum-udum, udumlarla, az-az; хупӀ-хупӀ хъун qurtum-qurtum içmək, qurtumlamaq.
(-из, -на, хупӀ ая) f. bir qurtum (bir içim) içmək; хупӀиз хъун qurtumlamaq, qurtum-qurtum içmək; bax хупӀ³
(-у, -а, -ар) 1. döş; sinə, köks; хурун döş -i [-ı]; 2. döş, dağın, təpənin yamacı; дагъдин хур dağın döşü; 3