ХУР

(-у, -а, -ар) 1. döş; sinə, köks; хурун döş -i \[-ı\]; 2. döş, dağın, təpənin yamacı; дагъдин хур dağın döşü; 3. çinədan (quşlarda); * кьил хура тун bax кьил; хур вилик гун a) döşünü qabartmaq, lovğalanmaq, təşəxxüslənmək; b) bax хур гун a); хур гатун a) sinə vurmaq (mövhumatçı şiələrin məhərrəmdə yas əlaməti olaraq əlləri ilə öz sinələrinə vurma mərasimi); b) keç. yas mərasimində: dövrə halında toplaşaraq arvadların sinələrinə döyə-döyə (ölülərini bir-bir sadalayaraq) ağı deməsi; хур гун a) döş vermək, sinə gərmək, müqavimət göstərmək; b) qabarmaq, əyilmək, irəli çıxmaq: цла хур ганва divar qabarıbdır; хура акъвазун a) bax хур гун a); b) davam gətirmək, tab gətirmək, dözmək; хурар кьун döş xəstəliyinə tutulmaq; çətinliklə nəfəs almaq, nəfəsi təngləşmək; хуруз гъуд ягъун döşünə vurmaq (döymək), lovğalanmaq, özünü öymək, öyünmək, güvənmək; хурук акатайвал necə gəldi, ağına-bozuna baxmadan; хурук кутун a) döşünə qatmaq, qabağına qatmaq; b) məc. incitmək, gözümçıxdıya salmaq, təqib etmək; хурун чӀул döşbağı, sinəbənd.