чат кепек çert qəpik, yarım qroş, çert qəpiklik pul; qara qəpik; * чат кепекдайни кьун тавун əsla saymamaq, heç bilmək, adam yerinə qoymamaq
(-и, -а) ağac dişlə, əskeş (işlək heyvanları kotana qoşmaq üçün).
“чад”-ın cəmi; bax чад.
(-ди, -да, -яр) çatı (keçi qılından və s. hörülmüş qalın ip, kəndir).
ЧАТУК, ЧАТУН bax чад.
ЧАТУТКАЯР c. dial. ayaq xizəyi (qövsvarı tutacaqları olan); bax жубуяр.
(-ди, -да, -ар) 1. dəmirçi; чатухъандихъ маша жедач. Ata. sözü dəmirçidə bıçaq tapılmaz; 2. чатухъандин dəmirçi -i [-ı]
(-ди, -да, -яр) qalxan, sipər.
(-ди, -да, -ар) çürüntü (çürük ağac parçası və ya çürümüş şey).
təql. çaq-çuq, çaqqıltı, çaq-çaq səsi; * чах-чух авун dan. çaq-çuq eləmək, xırda alver və ya xırda bir işlə məşğul olmaq
(-ди, -да, -ар) 1. keçm. çaxmaq; чахмахд(ин) къван çaxmaq daşı; 2. çaxmaq (tüfəngdə).
bax чехир.
(-ди, -да, -яр) tib. vərəm, dığ, ciyər vərəmi; чахуткадин vərəm -i [-ı]; * чахутка авун a) vərəmlətmək, vərəmlə xəstələndirmək; b) məc
(-ди, -да, -ар) 1. çaxçax, taxta hasar; 2. sürahi, məhəccər, sürahibənd; 3. arabanın yan taxtası; 4. keçm
ЧАХЪАЙ, ЧАХЪДИ (чкад. п.) bax чун.
nida tut! qoyma! al! (ovçuların itlərə əmri).
təql. çaqqaçaq, çaqqaçuq, çaqraq səsi, çaqqıltı; daşa vurulan çaxmaq səsi; çaq-çaq səsi; чахъа-чахъ авун çaqqıldamaq, çaqqıltı səsi çıxarmaq
təql. ildırım çaxmasından çıxan şaqqıltı səsləri, taraq-turuq səsi, şaqqıltı, partıltı (səsi); чахърахъ-пахърахъ авун partıldamaq, şaqqıdamaq; taraq-t
bax чавш.
ЧВЕВ, ЧВЕВАЙ, ЧВЕЗ, ЧВЕК, ЧВЕХЪ dial. bax чуьн.
[ччвехъ] (чкад. п.) dial. bax вуч (кквехъ).
(чпи, чпе) qayıd. əvəz. özləri; абур чеб onlar özləri; чеб атурай özləri gəlsinlər; чпиз чида özləri bilərlər
[ччеб] (чепеди, чепеда, чепер) 1. gil; хъипи чеб sarı gil; вили чеб göy gil; чепедин a) gil -i [-ı]; b) “чеб” söz
(-ди, -да, -ар) bot. dağkeşnişi.
bot. itburnu növü.
1. çek; 2. qəbz, talon.
ÇEKA (rus. Чрезвычайная комиссия по борьбе с контрреволюцией, саботажем и спекуляцией-in ixtisarı).
çekist, ÇEKA əməkdaşı (bax ЧЕКА).
(-ди, -да, -яр) çəkmə; литин чекмеяр keçə çəkmə.
1. çəkməçi; чекмечидал чекме жедач. Ata. sözü başmaqçının başmağı olmaz, börkçünün börkü; 2. чекмечидин çəkməçi -i [-ı]
çəkməçilik.
(-ди, -да, -ар) çəllək; цин челег su çəlləyi; челегдин çəllək -i [-ı].
çəlləkçi, boçkaçı.
çəlləkçilik (çəlləkçi sənəti).
[ччем] bax чӀем.
dial. şırran, şır-şır.