(-из, -на, -а) f. k.t. sürmək, şumlamaq (yeri).
(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: sürmək; трактор гьалун traktor sürmək; кал цуриз гьала inəyi tövləyə sür; 2
гьалч хьун f. yıxılmaq, düşmək, çırpılmaq, yerə dəymək.
(-из, -на, гьалч) f. 1. çırpmaq, şiddətlə vurmaq, çarpmaq, vurmaq; чилел гьалчун yerə çırpmaq (bir şeyi); 2
1. tutqun, açıq olmayan, buludlu, dumanlı, çən basmış, çənli, sisli; гьалчӀай зулун югъ tutqun payız günü; 2
(-из, -на, гьалчӀ) f. 1. tutqunlaşmaq, duman (çən, sis) bürümək, çənləşmək, tutulmaq (hava); 2. məc. məyus olmaq, pərt olmaq, pərişan olmaq
bağl. həm; гьамни həm də.
(гьада, гьада, гьабур) əvəz. o; вуч куьткуьнайтӀа куруниз, гьам къведа ви тӀуруниз. Ata. sözü nə tökərsən aşına, o çıxar qaşığına; гьабур c
bax ам-ам; гьам-гьам авун bax ам-ам (ам-ам авун).
bax гьам¹.
dan. ulaq, eşşək (Həmədan cinsindən olan və ya buna bənzər iribədənli ulaq haqqında).
qoç bürcü, həməl (ər.).
(-ди, -да, -ар) hamam.
hambal.
köhn. hamballıq.
1. anbar; 2. yığın, topa, qalaq (iri); * са гьамбар a) bir anbar, anbar dolusu, çox, çoxlu; b) bir topa, bir qalaq, çoxlu
siçovul.
1. büllur; 2. şüşə, şüşə qırıntısı; * гьамга хьтин təmiz, şəffaf; büllur kimi.
bax гьемд.
zərf həmişə, daim, hər vaxt, hər zaman.
sif. həmişəki, həmişə olan; hərvaxtkı, adi.
ham(m), hürərkən itin çıxardığı səs.
1. o da; 2. onu da; 3. o və; onu və; 4. həm də.
keç. hampa (kənd varlısına, dövlətliyə verilən ad); * гьампа хьтин məc. zorba, nataraz, yekəpər.
əd. di; hə; гьан, ша тӀун! di, gəlsənə!
zərf orada, o yerdə; гьанра c. oralarda, o yerlərdə.