bax буьркьуьдаказ.
bax буьркьвец.
1. dan. kor, kor adam; korgöz, gözü görməyən; 2. məc. avam adam, cahil adam; qafil, qəflətdə olan, xəbərsiz (adam)
1. kor; буьркьуь аял kor uşaq; буьркьуь авун kor etmək, kor olmasına səbəb olmaq; 2. məc. avam, qanmaz, anlamaz, cahil; 3
хьун f. 1. kor olmaq, korlaşmaq; 2. məc. avam olmaq, cahil olmaq, dünyadan xəbərsiz olmaq.
1. korluq, kor adamın halı, gözü görməmə; 2. məc. avamlıq, cəhalət; bəsirətsizlik, qəflət.
zərf 1. kor-koranə, korca(sına), görmədən, gözübağlı; 2. məc. bilmədən, düşünmədən, fikirləşmədən, necə gəldi
1. kor adam, kor; 2. məc. avam, qanmaz, anlamaz, cahil (adam).
bürünc; буьруьнждин bürüncdən qayrılmış, bürünc.
bax бириш.
1. zool. sürfə; 2. milçək sürfəsi; qurd; буьтӀруьк ягъун sürfə qoymaq; qurd düşmək, qurdlanmaq.
təql. movultu, böyürtü səsi (mal-qaranın çıxardığı səs); буьуь авун böyürmək, movuldamaq.
(-ди, -да, -яр) kəlağayı.
xoxan, xoxu, ifritə; xortdan (adətən köpə uşaqları qorxutmaq üçün işlədilir); * рикӀе буьъуьяр авай bax рикӀ
“Б” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
1. uş. dil. qoyun; bax беа; 2. məc. qoyun kimi, dilsiz-ağızsız, həlim, sakit, dinc, dinməz; itaətkar (adam)
büro.
bürokrat, rəsmiyyətçi.
bürokratlıq, rəsmiyyətçilik, süründürməçilik.
büst (insan bədəninin beldən yuxarı hissəsinin heykəli).
(-ини, -ина, -ер) 1. bəhs, söhbət, danışıq; 2. söz güləşdirmə, mübahisə; бягьс авун a) bəhs etmək, danışmaq; b) mübahisə etmək, höcətləşmək; bəhsləşmə
1. haqsız, nahaq; 2. bəhs etməyi sevən, mübahisəçi; 3. məc. höcətkar, inadkar, tərs.
1. haqsızlıq, nahaqlıq; 2. məc. inadkarlıq, tərslik.
1. bəzi, bir para; 2. бязибур c. bəziləri, bir para adamlar.
uş. dil. pis, fəna, xarab; * бяъ хьун uş. dil. bulaşmaq, batmaq, kirlənmək.
ВАВ, ВАВАЙ (чкад. п) bax вун; вавай хьайитӀа bax вун.
nida vay! o! u! (təəccüb, heyrət, diksinmə və s. hissləri ifadə edir).
bağl. və; хуьрер ва шегьерар kəndlər və şəhərlər; * ва я və ya, ya da, yaxud; və yaxud, yaxud da.
beş-on, bir neçə, beş və ya on.
vav (ərəb əlifbasında “و” şəklində yazılan hərfin adı).
1. dan. səncə, sənə görə, sənin fikrincə, sən biləni; 2. (чкад. п.) bax вун.
(-ди, -да, -ар) vaqon.
vağam (məh.), rütubətdən pozulmuş, tökülmək dərəcəsinə gəlmiş (ot, tütün və s. haqqında); вагъам авун bax вагъамарун
хьун f. vağam olmaq, vağamlanmaq.
(-из, -на, -а) f. vağam etmək, vağamlamaq, həddindən artıq qurutmaq, tökülmək dərəcəsinə gətirmək.
bax вокзал.
bax вагон.