(-уни, -уна, -ар) 1. top (odlu silah); тупунин top -i [-ı]; 2. şahm. top; * туп акат тийир a) topdağıtmaz, gücüçatmaz, məğlubedilməz, yenilməz, alınma
top, kos; тупунал къугъун topla oynamaq, top-top oynamaq; * туп хьтин top kimi (sağlam), çox sağlam, sapsağlam
1. top, rulon (lülə şəklndə sarınmış); са туп агъ bir top ağ; тупаралди toplarla, çoxlu, top-top; 2. top (təkərdə dəndələrin və ya dəyirman pərlərinin
dan. gop, yalan, uydurma; mübaliğəli danışıq, uydurma söhbətlər; туп ягъун a) gop vurmaq, gopa basmaq, mübaliğə ilə danışmaq, goplamaq; b) yalan danış
topaldıqaç, lapta (uşaq oyunu); туп-лаш къугъун topaldıqaç oynamaq.
1. top-top, kos-kos (uşaq oyunu); 2. məc. burum-burum, topa-topa (tüstü haqqında).
top. top-tüfəng, toplar, tüfənglər, odlu silahlar.
(-ди, -да, -ар) kələfçə, cəhrədə mil, ox; cəhrənin iyi.
1. topçu, artilleriya əsgəri; 2. dan. gopçu; yalançı, uydurmaçı.
ТУПӀАР, ТУПӀУ, ТУПӀУН bax тӀуб.
(-ди, -да, -ар) 1. üzük; тупӀал кутун üzük taxmaq, nişanlamaq; 2. тупӀалдин üzük -i [-ı]; тупӀалдин къаш üzük qaşı; * крчун тупӀал bax карч
тупӀал кал balalanmanın ikinci ili (yenidən balalanmadan) süddən kəsilməmiş inək; * тупӀал фекьи bax фекьи; тупӀал духтур bax духтур
(-из, -на, -а) f. dial. 1. sadalamaq, adbaad, bir-bir saymaq; 2. dan. qurdalamaq (bir şeyi əl ilə əlləşdirmək); 3
тупӀалай авун bax тупӀалагъун.
bax тӀуб-тӀуб.
aşp. qaluşka (düşbərəyə oxşar xörək; xingal növü).
[ттур] “тун¹” un əmr forması; bax тун¹ [ттун].
[ттур] (-уни, -уна, -ар) dial. bax тӀур².
(уни, -уна, -ар) qılınc; yatağan, gorda; турунин qılınc -i [-ı]; турунин хер сагъ жеда, мецин хер – ваъ
tor (1. balıq toru; 2. seyrək toxunmuş baş yaylığı, pərdə və s; 3. məc. hiylə, kələk, qurğu); * туруна гьатун tora düşmək, tələyə düşmək, hiyləyə düşm
tur, dövrə; кьвед лагьай тур ikinci dövrə (yarışlarda).
“тун” un əmr forması; bax тун.
narıncı, turuncu; туракь ранг narıncı rəng.
(-ди, -да, -яр) torba, balaca kisə.
(-ди, -да, -яр) boru; хъенчӀин турба saxsı boru, küng; цин турба su borusu.
turbaza (turist bazası).
(-ди, -да, -ар) 1. uzun siyirmə; doqqaz; 2. şlaqbaum; 3. nizə; * турвакь хьтинди şüvül kimi, uzundraz (adam)
(-ди, -да, -ар) çox sıyıq, duru bişirilmiş xəmir xörəyi haqqında; тургьуцӀ хапӀа umac (çox duru halda)
turizm; дагъдин туризм dağ turizmi.
(-ди, -да, -ар) turist.
dial. bax далу².
bax дуркӀун.
dial. bax къарачи.
(-ди, -да, -ар) dürmək (1. içinə yağ, şor, göyərti və s. qoyulub (və ya bunlarsız) lülə şəklində bükülmüş lavaş, yuxa; 2
bax тормоз; * турмуцӀ галукьун dan. zökəm olmaq; soyuqlamaq; турмуцӀ агалтун dan. ishal olmaq, qarnı işləmək
(-ди, -да, -ар) idm. turnik.
(-ди, -да, -ар) turnir, yarış.
(-уни, -уна, -ар) 1. turp; турпунин turp (şalğam) -i [-ı]; 2. şalğam.
toppuş, dolğun, kök, koppuş; турпуц аял toppuş uşaq.
(-ди, -да, -ар) zool. bildirçin; туртурдин bildirçin -i [-ı].
köhn. ay adı (xalq təqvimində).
1. din. halal; bax гьалал; 2. düz, doğru, gerçək; турус я düzdür, doğrudur.
dial. bax хшлав.
(-уни, -уна, -ар) 1. tut; 2. тутун a) tut -i [-ı]; b) “тут” söz. sif.; тутун тар tut ağacı.
“тут”-un yiyəlik halı; bax тут.
“тун”-un inkarı; bax тун.
tuf (vulkanik və ya çökmə mənşəli məsaməli dağ süxuru).
(-ди, -да, -яр) tufli, ayaqqabı.
хьун f. 1. tox olmaq, yeyib doymaq; toxalmaq (dan.); 2. məc. bezikmək, təngə gəlmək, ürəyini vurmaq.
1. tox; тух итим tox adam; 2. məc. varlı, dövlətli; тухда гишиндакай хабар кьадач. Ata. sözü toxun acdan nə xəbəri; 3