mif. əfsanəvi uçan gəmi.
1. ağ; лацу ранг ağ rəng; лацу тапарар məc. ağ yalan; 2. лацубур c. ağlar (1. açıq rəngli damalar, ya şahmat fiqurları; 2
хьун f. ağarmaq (1. ağ olmaq, ağ rəng almaq; чӀулав затӀ чуьхуьналди лацу жедач. Ata. sözü qaranı yumaqla ağarmaz; 2
ağlıq, ağ şeyin halı; некӀедин лацувал südün ağlığı.
zool. ağbalıq; лацугъетрен ağbalıq -i [-ı].
astr. Ağyol, Südyolu, Kəhkəşan.
bot. ağtikan (tikanlı bitki).
(-ди, -да, -ар) 1. zool. laçın, ağ tərlan (alıcı quş); лачиндин laçın -i [-ı]; 2. məc. cürət, hünər, igidlik rəmzi (müqayisələrdə)
(-уни, -уна, -ар) 1. dəyənək, kötək; кицӀихъ галаз юлдаш хьухь, лаш гъиляй ахъаймир. Ata. sözü itlə yoldaş oldun, ağacı əldən buraxma; 2
nida ləbbeyk, «eşidirəm!» mənasında (kəndirbazın kosaya cavabı).
1. ləyən, ləyənçə; çanaq, tabaq; 2. vanna.
bax лиген.
(-ди, -да, -ар) 1. zool. leylək, hacıleylək; 2. леглегдин leylək -i [-ı]; леглегдин муг leylək yuvası
(-ри, -ра) c. oyunbazların ayaqlarına taxıb gəzdikləri qarmaqlı ağaclar; леглеграл къекъведайди ağacayaq (məh
(-еди, -еда, -ер) 1. bataqlıqlarda bitən qamışa bənzər ot bitkisi; 2. qamışlıq, qamış basmış yer.
(лекъуь, лекъве, лекъвер) 1. çala, çuxur, çökək, oyuq; girinti; лекъвер авай рехъ çala-çuxur yol; 2. mərə, oyuq (mərə-mərə oyunu üçün qazılmış çuxur);
bax лекъвер-синер.
(-и, -а) c. su bitkiləri (bax легъ 1).
bax легье 2).
(-ди, -да, -яр) 1. məhlul; чепедин легье gil məhlulu; 2. lehmə, duru palçıq, lil.
(-ди, -да, -яр) ləhzə, an, dəm; * са легьзеда bir ləhzədə, bir ləhzə içində, dərhal, o saat, göz qırpımında, göz yumub açınca; гьар легьзеда hər ləhzə
(-ди, -да, -ар) 1. rəncbər, kəndli; əkinçi, taxılçı; 2. zəhmətkeş, əməkçi kəndli; * юкьван лежбер ortabab kəndli
rəncbərlik; əkinçilik, taxılçılıq; лежбервал авун rəncbərlik etmək, əkinçiliklə məşğul olmaq; b) muzdurluq etmək, mülkədar təsərrüfatında muzdla işləm
(-ди, -да, -ар) qatar, dəstə (quşlar haqqında).
ləzgi (Dağıstanda və Azərbaycanda yaşayan xalq); лезги чӀал ləzgi dili.
ləzgi qüruru, ləzgi adı, ləzgi mənliyi.
zərf, sif. ləzgicə, ləzgi dilində; лезгидал рахун ləzgicə danışmaq.
ləzginka, ləzgihəngi (rəqs; oyun havası); лезгинкадал кьуьлун a) ləzginka havası ilə oynamaq (rəqs etmək); b) məc
ləzgixingalı (ət və ya qovrulmuş soğanla bişirilən sulu xingal).
(-ди, -да, -ар) 1. ləzzət, tam, dad; 2. zövq, nəşə, həzz; лезет къачун (хкудун) ləzzət almaq, nəşələnmək, zövq almaq, həzz almaq; * лезет акун ləzzəti