(-ри, -ра) dial. qaysı çəyirdəyi (yeməli).
bax кӀели.
dial. 1. əyri, qıyqac, çəp; 2. çəpgöz, qıyıqgöz.
(-ди, -да, -ар) dial. yoldaş.
(-ди, -да, -ар) 1. bənd, çarpaz; kiçik ağac parçası(keç.: düyməni əvəz edən və ya başqa məqsədlər üçün işlədilən); 2
(-ини, -ина, -ер) çilingağac oyunu oynamaq üçün hər iki tərəfi yonulmuş nazik ağac parçası.
çilingağac (uşaq oyunu); кӀинтӀ-лаш къугъун çilingağac oynamaq.
(-ини, -ина, -ер) dial. dəri kisəcik, tənbəki kisəsi.
(-ини, -ина, -ер) 1. köpək diş, yan diş; 2. diş (heyvanlarda); кӀирер кутун dişlərini batırmaq, dişləmək, qapmaq (it); * кӀирер экъисун a) diş ağartma
(-ини, -ина, -ер) 1. qarmaq; гъетер кьадай кӀир tilov, qarmaq; 2. qənarə; çəngəl, asqı, asılqan; 3. qır; ağacayaq, tayaq; кӀирерал къекъуьн ayaqlarına
iridiş(li), yekədiş(li) (adam).
(-ди, -да, -яр) 1. bot. cır alma; 2. кӀиридин “кӀири” söz. sif.; кӀиридин тар cır alma ağacı; * кьерен кӀирияр (вакӀан кӀирияр) bot
dan. hırıltı; кӀиркӀир авун hırıldamaq, boş-boş, şit-şit, mənasızca gülmək.
bax кӀиркӀир (кӀиркӀир авун).
dan. xeyrə-şərə yaramayan, xeyirdə-şərdə iştirak etməyən, başqalarının dərdinə (qəminə) yetişməyən (adam)
(-ди, -да, -ар) turp; кӀлампӀдин turp -i [-ı]; * кьиле кӀлампӀар цун bax кьил (кьиле газарар цун); хандакӀрал кӀлампӀар цун bax хандакӀ
кӀнув атӀун 1. əlacı kəsilmək (üzülmək), çarəsi kəsilmək, çarəsiz qalmaq, çıxış yolu tapmamaq; 2. məc
хьун f. 1. abadlaşmaq, gözəlləşmək, çiçəklənmək, böyümək, inkişaf etmək, tərəqqi etmək; 2. günü-gündən gümrahlaşmaq, sağlamlaşmaq, qüvvətlənmək, dirçə
1. abad, şen; 2. firavan, bol, varlı; rahat, dinc, şən, şad; кӀубан уьмуьр firavan həyat; 3. gümrah, qıvraq, sağlam, diribaş
(-из, -на, -а) f. 1. abad etmək, abadlaşdırmaq; gözəlləşdirmək; çiçəkləndirmək, inkişaf etdirmək, tərəqqi etdirmək; 2
1. abadlıq; 2. firavanlıq, bolluq, rifah; 3. şuxluq, gümrahlıq, sağlamlıq, zirəklik, diribaşlıq.
bax кӀубандаказ.
zərf firavan, bol, varlı; yaxşı, lazımınca.
(-из, -на, кӀуд) f. şəriət üzrə boşamaq, talaq (talağını) vermək, çıxarmaq.
(-из, -на, кӀуд) f. 1. qalib gəlmək, basmaq, yıxmaq, məğlub etmək (yarışda); 2. üstün gəlmək, ötmək, keçmək (bir işdə); 3
(c. кукӀвар) təsək; tərlik (papağın altından geyilən).
(кукӀва, кукӀва, кукӀвар) təpə, baş, kəllə, üst; тарцин кӀукӀ ağacın başı; дагъдин кӀукӀ dağın təpəsi, zirvə; кукӀваз акьахун təpəsinə çıxmaq, başına
kəllə, təpə; zirvə; таран кӀукӀни-кӀукӀ ağacın kəlləsi.
(-ди, -да, -яр) dümsük (şəhadət və ya orta barmağın dirsəyi ilə başa endirilən zərbə).
qoğal, kökə.
bax кӀукӀ (кӀукӀ авун).
bax кукӀуш.
(-а, -а, -ар) kürək; bel, dal; кӀула кьун dalına almaq, aparmaq üçün öz arxasına qoymaq; * кӀул экъис хьун donqarlaşmaq, donqar olmaq, beli bükülmək;
qolsuz gödəkçə (dəridən).
1. qozbel, donqar, donqabel; кӀулац итим qozbel adam; 2. qozbel adam, qozbel; кӀулац сура дуьз хъижеда
qozbellik, donqarlıq, qanburluq.
кӀулук кутун a) yükün altına qoymaq (bir şeyi); b) məc. ayaq altına almaq, məğlub etmək, tabe etmək; əsarət altına almaq
dan. möhür, ştamp; кӀумп ягъун möhürləmək, ştamplamaq.
(-уни, -уна, -ар) tıxac; кӀумп тун (кӀумп ягъун) tıxacla bağlamaq, tıxaclamaq (şüşəni və s.); * кӀумп-лаш çilingağacla oynanılan uşaq oyunlarından bir
(-уни, -уна, -ар) anat. omba oynağı; cərcənək (omba sümüklərini birləşdirən buğum); кӀумп тӀа хьун omba ağrısı tutmaq, cərcənək olmaq
(-а, -а, -ар) 1. paz, çiv; кӀун ягъун paz vurmaq, pazlamaq; 2. qəlib (əldə toxunma corabı keçirmək üçün); * кӀун хьтинди dan
(-уни, -уна, -ар) 1. təpə, hündür yer, kiçicik dağ; kurqan; 2. yığın, qalaq, topa, koma; къумадин кӀунтӀ qum təpəsi (koması); живедин кӀунтӀ qar qalağ
(-уни, -уна, -ар) dəstə, yığın; цуькверин кӀунчӀ gül (çiçək) dəstəsi, buket, güldəstə.
(-у, -а, -ар) şıllaq, təpik, soncuq; ayağın altı; кӀуру(в) ягъун a) şıllaq atmaq, təpik atmaq, şıllaqlamaq, təpmək, soncuqlamaq; b) dan
arı iynəsi, arı neştəri; кӀур гун arı sancmaq.
(-из, -на, -а) f. 1. atılıb-düşmək; şıllaq atmaq (at, ulaq və s.); 2. məc. atılıb-düşmək, çox oynamaq, hərəkət etmək; хвешила кӀурарун sevincindən (şa
(-уни, -уна, -ар) 1. kürk; куьруь кӀурт qısa kürk, yarımkürk; 2. məc. örtük, pərdə; * кӀуртуна чӀут гьатун kürkünə birə düşmək (dolmaq), təşvişə düşmə
qış-yay kürkdə gəzən adam.
kürkçü, kürktikən.