(-из, -на, -а) f. cəlb etmək, yönəltmək; maraq oyatmaq, diqqətini çəkmək.
(-вани, -вана) boğaz (bəzi ifadələrdə); кьухвана акӀун a) boğazında (şey) qalmaq; b) boğaza keçmək, başa bəla olmaq (arzu edilməyən adam, şey haqqında
(-уни, -уна, -ар) 1. çarx topu, təkər topu (araba təkərində); 2. toxac (dingdə).
1. yağ, piy, sürtkü yağı; кьуш ягъун yağ çəkmək, yağ sürtmək, yağlamaq; 2. məc. fayda, xeyir, mənfəət, qazanc, gəlir; кьуш квай кар yağlı iş, gəlirli
(-ди, -да, -ар) 1. qoşqu qayışı; 2. quşqun, quyruqaltı; кьушкьун кутун quşqun taxmaq, quşqunlamaq (heyvanı); * кьушкьун теклиф quşqun təklifi, ağızucu
(-ди, -да, -ар) 1. qoşun, ordu; ях кьушун piyada qoşun; миях кьушун atlı qoşun, süvari dəstəsi; кьушундин qoşun -i [-ı]; 2
(-и, -а, -ар) k.t. şum, şumlanmış yer, əkin yeri, sürülmüş yer; зулун кьуьгъвер k.t. dondurma şumu, payız şumu; гатфарин кьуьгъвер yaz şumu; даяз кьуь
köhn. ay adı (xalq təqvimində).
(-ди, -да, -ар) zool. kirpi; кьуьгъуьрдин kirpi -i [-ı].
(хъуьтӀуь, хъуьтӀе, хъуьтӀер) 1. qış; кӀеви кьуьд sərt (çox soyuq) qış; гату кӀватӀайди, хъуьтӀуь неда
zərf yay-qış, hər zaman, həmişə.
bütün qış boyu(nca).
(-а, -а, -ар) 1. qoca, pir, ağsaqqal (adam); 2. dan. qoca, ər, kişi.
хьун f. qoca olmaq, qocalmaq.
qoca, yaşlı, qocalmış; кьуьзуь итим qoca kişi; кьуьзуь яц qoca öküz; * кьуьзуь кьун bax кьун²; кьуьзуь авун qocaltmaq, vaxtından tez qocalmasına səbəb
(-у, -а) c. 1. yaşlılar, qocalar, ahıllar, ağsaqqallar; ağbirçəklər; 2. dan. ata-ana, baba-nənə mənasında (əhvallaşma məqamında)
1. qocalıq; 2. məc. köhnəlik, qədimlik.
1. qoca kişi, qoca; 2. evin ən yaşlı üzvü, ağsaqqalı; ağbirçəyi; кьуьзуьди кӀвалин берекат я. Ata. sözü qoca evin sütunudur; 3
(-уьни, -уьна, -ер) 1. yaba, şana; ракьун кьуьк dəmir yaba; 2. dan. çəngəl; * кьуьк ядай кьван çox, çoxlu, lap çox (bir şeyin çoxluğuna işarə)