(-из, эцяна, эцягъ) f. 1. vurmaq, itələmək (bir şeyin ucu ilə); кьуьл эцягъун təpik vurmaq, ayağı ilə vurmaq; кьуьнт эцягъун dirsəklə vurmaq, dümsüklə
(-из, -на, эчигъ) bax эчӀягъун.
(-е, -е, -ер) 1. bel, bədənin ortası; гъил эчӀез ягъун əlini belinə vurmaq; 2. qoltuqaltı (kişi üst köynəyi qoltuğunun altına salınan üçkünc parça)
(-ди, -да, -ар) 1. alaq, alaq otu; эчӀел авун bax эчӀелун; 2. эчӀелар c. məc. dan. tör-töküntü, cəmiyyətin mənən pozulmuş ünsürləri
(-ди, -да, -ар) alakeş, alaqçin (alaq vurmaq üçün alət).
bax эчӀин.
alaqçı.
alaqçılıq.
(-из, -на, эчӀех) f. rüsvay etmək, biabır etmək, ləkələmək, ad batırmaq.
(-из, -на, эчӀигъ) f. dial. 1. qoymaq, razılıq vermək, razı olmaq; izin vermək, imkan vermək (adətən inkar şəklində işlənir); 2
(-ез, -ена, эчӀичӀ) f. alaq etmək, alağını vurmaq, alağını təmizləmək, alaqlamaq.
bax ичӀирун.
хьун f. yellənmək, yırğalanmaq, silkələnmək, tərpənmək.
(-из, -на, эчӀягъ) f. yelləmək, yırğalamaq, silkələmək, tərpətmək; кьеб эчӀягъун beşiyi yırğalamaq.
yubiley; юбилейдин yubiley -i [-ı].
yubilyar (yubileyi keçirilən şəxs, təşkilat və s.).
(-ди, -да, -яр) yubka (qadın tumanı).
bax ябу.
(-а, -а) biçilib xırmana yığılmış taxıl; xırman; döyüm (taxıl döymə, dəni sünbüldən ayırma əməliyyatı); юг вегьин xırman sovurmaq; юг гатун taxıl döyü
(-уз, -йгана, йча/геце) dial. bax вугун.
dial. bax ругун².
dial. bax ругур; югур вечрез хъуьруьн къведа. Ata. sözü bişmiş toyuğun gülməyi gəlir (bivec, mənasız, cəfəng şey, söz haqqında)
(йикъа, йикъа, йикъар) 1. gün (bir gecə-gündüz); къенин йикъахъ пакагьан югъни гала. Ata. sözü bugünün sabahı da var; 2
1. gecə-gündüz; 2. məc. qəza, qəzavü qədər; кьилел югъ-йиф атун bax йиф-югъ (кьилел йиф-югъ атун); * югъ-йиф талгьана a) bütün günü və gecəni, vaxt bi
zərf günü-gündən, gündən-günə, günlər keçdikcə, tədricən, get-gedə.
zərf 1. gün uzunu, bütün günü; gün boyunca; 2. gündə, hər gün.
zərf gecə-gündüz, daim, həmişə; gecəli-gündüzlü.
uğur; səadət, xoşbəxtlik; müvəffəqiyyət, nailiyyət, qələbə; * югъур хьуй! uğur(lar) olsun! uğurlu olsun!
(-аз, -ана, юзуз) f. 1. tərpənmək; qımılda(n)maq; hərəkət etmək; юзамир! əmr şəklində: tərpənmə! qımıldanma!; 2
(-из, -на, -а) f. 1. tərpətmək, qımıldatmaq; hərəkətə gətirmək, hərəkət etdirmək; кьил юзурун başını tərpətmək; 2
zərf gündüz, gündüz ikən; юкъуз ша gündüz gəl; * гьар (ю)къуз hər gün, gündə, mütəmadiyən; gündə bir, tez-tez; са (ю)къуз a) bir gün, bir vaxt, bir də