1. Qırmızı rəngli qiymətli daş. Qasid badəni içdi.
Ləli öpüb cibinə qoydu. “ ”.
Bunun evində ənfiyədan da vardır, onun üstündə ləl və cavahiratdan düzəlmiş çılpaq bir qadın şəkli vardır.
2. məc. şair. Qırmızı şeylərə, xüsusən yanağa, dodağa və s.-yə işarə.
Dişlədimsə ləlin, ey qanım tökən, qəhr eyləmə; Tut ki, qan etdim, ədalət eylə, qanı qanə tut.
Şux yanaq, ləl dodaq, ləhcəsi də canlar alan.
// məc. Saf, şəffaf şey haqqında.
[Yusif Şahmara:] Barmaqlarımı kəsərəm, əgər əkdiyim tənəklər üstü dolusu ləl gətirməsə.