MƏCUN

[ər.] сущ. маъжун (1. дарман (азарлуйриз ва зайиф инсанриз гудай ттини хьтин); 2. рах. гзаф верцӀи, дадлу, лезетлу, ччандиз хийир авай затӀ).
MƏCRA
MƏCUS

Digər lüğətlərdə